محققان دانشگاه فلوريدا ذرات کوچکي توليد کرده‌اند که مي‌توانند برنامه‌ريزي شده و با خاموش کردن خط توليد ژنتيکي که پروتئين‌هاي مربوط به بيماري را توليد مي‌کنند، در سطح سلولي با بيماري مبارزه کنند.

اين «نانوروبات‌هاي» جديد توانستند در بررسي‌هاي آزمايشگاهي کل عفونت ويروسي هپاتيت C را از بين ببرند. طبيعت قابل برنامه‌ريزي اين ذرات امکان استفاده از آنها در بيماري‌هايي همچون سرطان و عفونت‌هاي ويروسي را فراهم مي‌آورد.اين تحقيق توسط چارلز چائو، استاديار شيمي دانشگاه فلوريدا و چن ليو، استاد پاتولوژي اين دانشگاه رهبري شده است. ليو مي‌گويد: «اين يک فناوري جديد است که کاربردهاي بسيار وسيعي دارد، زيرا ما مي‌توانيم با استفاده از اين ذرات هر ژني را که مي‌خواهيم، هدف بگيريم. اين فناوري راه را براي تحقيق در عرصه‌هاي جديد مي‌گشايد. ما از ابداع اين فناوري بسيار هيجان‌زده هستيم».در پنج دهه گذشته نانوذرات به‌عنوان مبنايي براي شناسايي، پايش و درمان بيماري‌ها مطرح بوده‌اند. در حال حاضر از فناوري‌هاي مبتني بر نانوذرات در برخي کاربردهاي پزشکي همچون بررسي‌هاي ژنتيکي و يافتن نشانگرهاي بيماري‌ها استفاده مي‌شود. چندين درمان متفاوت نيز در مراحل مختلف آزمايش‌هاي باليني قرار دارند.هدف نهايي و ايده‌آل درمان نانويي يافتن عاملي است که بسيار انتخابي عمل مي‌کند؛ اين عامل تنها وارد سلول‌هاي بيمار مي‌شود، فقط فرايندهاي مربوط به بيماري را درون سلول هدف مي‌گيرد و به سلول‌هاي سالم آسيبي نمي‌رساند.براي نشان دادن چگونگي اين فرايند، چائو و همکارانش ذره‌اي توليد کردند که ويروس هپاتيت C را در کبد هدف گرفته و از تکثير آن جلوگيري مي‌کند.در درمان‌هاي فعلي هپاتيت C از دارويي استفاده مي‌شود که به سيستم تکثير ويروس حمله مي‌کند. اما کارايي اين روش در حد متوسط بوده و بنابر مطالعات انجام شده، تنها در 50 درصد موارد موفقيت‌آميز بوده است. اثرات جانبي اين نوع از درمان از دارويي به داروي ديگر متفاوت بوده و شامل علائم شبه‌آنفلوآنزا، کم خوني و اضطراب است.چائو و همکارانش مي‌خواستند مفهوم مداخله در ماده ژنتيکي ويروس را بهبود بخشيده و با افزايش کارايي درمان، اثرات جانبي آن را کاهش دهند.ذرات توليدشده توسط اين گروه به‌نحوي طراحي مي‌شوند که با ماده ژنتيکي سلول مورد نظر مطابقت داشته و مي‌توانند بدون آنکه توسط سامانه ايمني بدن شناسايي شوند، وارد سلول هدف گردند.

جزئيات اين کار در Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.