مردی که مدعی است از اردوگاه مرگ آشویتس فرار کرده و سال‌هاست درباره تجربه‌اش از آشویتس سخنرانی می‌کند، اعتراف کرد که از اساس دروغ می‌گفت. یک معلم تاریخ در نیویورک تناقض‌گویی او را فهمید و افشایش کرد.
جوزف هیرت، مرد۸۶ ساله‌ی ساکن پنسیلوانیا سال‌هاست به‌عنوان یکی از معدود افرادی شناخته می‌شود که موفق به فرار از اردوگاه کار اجباری "آشویتس" در دوران آلمان نازی شده است. اکنون او اعتراف کرد که همه‌ی این سال‌ها دروغ گفته و هیچ‌وقت اصلا در آشویتس زندانی نبوده است.
هیرت سال‌هاست که به‌عنوان یکی از شاهدان زنده‌ی جنایات نازی‌ها در آشویتس به دانشگاه‌ها، مدارس، سخنرانی‌ها و مراسم یادبود قربانیان هولوکاست دعوت می‌شود و تاکنون صدها نشریه با او مصاحبه کرده‌اند.
هیرت همچنین همه‌ی این سال‌ها مدعی بود که یوزف منگله، پزشک نازی اردوگاه مرگ آشویتس را نیز از نزدیک دیده بود.
سال‌هاست که هیرت در سراسر دنیا سخنرانی می‌کند که چطور با حمله‌ی آلمان نازی به لهستان، خانواده‌ی یهودی او ناچار به فرار به سوی بلگراد شدند.
او مدعی بود که در این فرار او بازداشت و به آشویتس فرستاده شد و توانست از یک لحظه غفلت ماموران اردوگاه استفاده کرده و از پارگی سیم خاردارها در گوشه‌ای فرار کند.
معلم تاریخی که متوجه تناقض‌گویی هیرت شد
به گزارش روزنامه‌ی بریتانیایی "گاردین"، اندرو راید، معلم تاریخ دبیرستانی در نیویورک، فردی است که متوجه تناقض‌گویی‌های هیرت شد.
او بعد از اینکه هیرت در مراسمی در دبیرستان محل کار برای سخنرانی حضور پیدا کرد، متوجه شد برخی ادعاهای این مرد با واقعیت‌های ثبت‌شده هم‌خوانی ندارد.
تمام افرادی که به اردوگاه مرگ آشویتس منتقل می‌شدند، صاحب یک شماره می‌شدند و نازی‌ها این شماره را روی بازوی زندانیان خالکوبی می‌کردند.
اندرو راید شماره‌ی روی بازوی هیرت را یادداشت کرد و به سراغ مرکز داده‌های قربانیان و بازماندگان آشویتس رفت. این اطلاعات به شکل عمومی در دسترس است و می‌توان با وارد کردن شماره یا نام، هویت و سرنوشت افراد را جست‌وجو کرد.
اندرو راید در کمال تعجب دید که شماره‌ی روی بازوی هیرت، در واقع شماره‌ی پریمو لوی، نویسنده و شیمی‌دان یهودی است که در آشویتس زندانی بوده و کشته شده است.
راید همچنین با بررسی اسناد و شواهد تاریخی متوجه شد که ادعای هیرت که یوزف منگله را در آشویتس از نزدیک دیده است، نمی‌تواند صحت داشته باشد. چرا که در آن تاریخی که هیرت مدعی است، منگله اصلا هنوز به آشویتس منتقل نشده بود.
راید با انتشار مطلبی با تکیه بر مستندات نوشت که جوزف هیرت دروغ می‌گوید و روایت او نمی‌تواند واقعی باشد.
"می‌خواستم خاطره هولوکاست فراموش نشود"
هیرت سرانجام زیر فشار رسانه‌ها و افکارعمومی بالاخره اعتراف کرد که دهه‌هاست دروغ می‌گوید و هرگز زندانی آشویتس نبوده است.
او در ادعای عجیبی گفت که "نیت خیر" داشته و می‌خواست "خاطره هولوکاست فراموش نشود."
هیرت در نامه‌ی عذرخواهی که منتشر کرد، مدعی شد که شماره‌ی پریمو لوی را روی بازوی خود خالکوبی کرد تا "خاطره‌ی این شیمی‌دان بزرگ" را زنده نگه دارد و قصد "سوء‌استفاده" نداشته است.
او در این نامه نوشت:«من در آشویتس زندانی نبودم. کار من اشتباه بود و عذرمی‌خواهم.»
این اولین‌بار نیست که فردی به دروغ مدعی می‌شود که در اردوگاه‌های مرگ آلمان نازی زندانی بوده است یا درباره‌ی آن وقایع داستان‌سرایی می‌کند. تاکنون چندین نفر دیگر نیز چنین ادعاهایی داشته‌اند.
در یکی از مشهورترین نمونه‌ها، هرمان روزن‌بلت، یک زندانی لهستانی در آشویتس، در کتاب زندگی‌نامه‌ی خود ادعاهایی کاملا ساختگی و دروغین مطرح کرد. کن والتزر، مورخ متخصص در هولوکاست با انتشار مطلب مفصلی دروغ‌های روزن‌بلت را افشا کرد و تاکید کرد که این داستان‌سرایی‌ها بسیار مخرب است و می‌تواند بر واقعیت مسلم و هولناک هولوکاست، سایه‌ی تردید بیفکند.
ثبت دامنه
|
منوی اصلی
نویسنده: 
