مردم اغلب از این موضوع حرف می زنند که چطور دوستانشان گاه از خانواده به آنها نزدیک ترند. و حالا مطالعه تازه ای نشان می دهد که این برداشت شاید چیزی بیش از یک احساس باشد.

دو محقق در آمریکا مدعی شده اند که ما شباهت ژنتیکی بیشتری با دوستانمان داریم تا با غریبه ها.محققان با بررسی اختلافات میان تقریبا دو هزار نفر از اهالی یک شهر کوچک دریافتند که اشتراک ژنتیکی افراد با دوستانشان یک دهم درصد بیش از شباهت با غریبه هاست.

هرچند این رقم بزرگ به نظر نمی رسد اما شباهتی است که عموما میان آدم هایی که چهار نسل قبل یک جد مشترک داشته اند دیده می شود.البته هستند دانشمندانی که در مورد این مطالعه که در نشریه اقدامات آکادمی ملی علوم چاپ شده ابراز تردید کرده اند.

پروفسور جیمز فاولر یکی از نویسندگان مطالعه از دانشگاه کالیفرنیا در سن دیگو گفت که انتقادها ناشی از عجیب بودن یافته های تازه است.

او و پروفسور نیکولاس کریستاکیس از دانشگاه ییل تقریبا ۵۰۰ هزار نشانگر ژنتیکی را تحلیل کردند.

داده های ژنتیکی از یک مطالعه قلب در یک شهر کوچک به نام فرامینگام به دست آمد.

به گفته پروفسور فاولر این داده ها بسیار مفید بود چون با توجه به کوچک بودن جامعه مورد مطالعه بسیاری از افراد مورد مطالعه با هم دوست بودند.

پروفسور کریستاکیس با استفاده از نشانگرهای ژنتیکی دوستان و غریبه ها متوجه این تفاوت ژنتیکی شد.

سایر محققان می گویند این نتیجه گیری می تواند حاصل عوامل مختلف مثل قومیت یا سایر طبقه بندی های جمعیتی باشد.

آنها می گویند این تحلیل در صورتی موثق است که هیچ کدام از افراد مورد مطالعه به هیچ وجه با هم ارتباط خونی نداشته باشند، مساله ای که نمی توان در یک جامعه کوچک تایید کرد.

با این حال محققان مطالعه در پاسخ می گویند که هرگونه ارتباط خانوادگی را شناسایی و مد نظر قرار داده اند تا بر نتیجه تاثیر نگذارد.

پروفسور کریستی با ابراز اطمینان نسبت به نتایج گفت که بیشتر مردم حتی نمی دانند چهار نسل قبل با چه کسانی جد مشترک داشته اند و با این حال موفق به یافتن دوستانی می شوند که به خویشاوندانشان شباهت دارند.

BBC NEWS

خانم‌ها معمولا بیشتر از آقایان صحیت می‌کنند؛ مخصوصا درباره مسائل روزمره. بر پایه پژوهش دانشگاه هاروارد آمریکا این کلیشه تا حدودی درست است اما نه به‌طور کامل. بنابر این پژوهش، میزان صحبت کردن زن‌ها به شرایطی که آن‌ها در آن هستند بستگی دارد. در برخی شرایط مردها حتی بیشتر از زن‌ها حرف می‌زنند!

دیوید لیزر(David Laser) ، مدیر این پژوهش، به همراه دیگر دانشمندان برای سنجش میزان صحبت زن‌ها و مردها از دستگاهی که به اندازه یک تلفن هوشمند و حاوی یک میکروفون بود، استفاده کرد.

نادرستی کلیشه‌ها

این دانشمندان در اولین آزمایش گفتار ۹۷ دانشجوی دختر و پسر که در یک کار گروه همکاری می‌کردند را ضبط کردند. آن‌ها برای مقایسه در یک آزمایش دیگر، زمان نهار کارمندان یک شرکت را مورد بررسی قرار دادند و نتایج تحقیق خود را در نشریه علمی Scientific Reports منتشر کردند.

گروه بزرگ‌تر برابر با سکوت زن‌ها

این دو آزمایش نشان دادند که زن‌ها در کار گروه‌هائی که تعداد افرادشان کمتر از ۵ نفر است بیشتر و در کارگروه‌های بزرگ‌تر کمتر حرف می‌زنند. اگر گروهی بیشتر از ۵ نفر داشت، این بیشتر مردها بودند که حرف می‌زدند و در صحبت‌ها شرکت می‌کردند.
استدلال پژوهشگران این است که زن‌ها در گروه‌های نسبتا کوچک‌تر احساس امنیت بیشتری می‌کنند و به همین خاطر بیشتر حاضر به همکاری هستند.

نادیده گرفتن برخی عوامل

نتیجه اصلی این پژوهش آن است که شرایطی که گفت‌گو در آن برقرار می‌‌شود بر رفتار گفتاری زن‌ها و مردها تاثیر می‌گذارد. اما قابل توجه است که این پژوهش از بررسی چند عامل چشم‌پوشی کرده است. برای مثال سن افراد و سطح تحصیلات آن‌ها در این آزمایش‌ها یاد نشده‌اند. بنا به گفته پژوهشگران، این عوامل باید در یک تحقیق مستقل دیگر، مورد بررسی قرار گیرند.

dw

کودک خردسال یک مادر آمریکایی مبتلا به ایدز که عاری از ویروس عامل بیماری اعلام شده بود همچنان حامل این ویروس است.

برای مادر این کودک، که حالا چهارساله است، در دوره حاملگی داروهای مقابله با ایدز تجویز شده بود که به گفته پزشکان، انتظار می‌رود احتمال آلودگی نوزاد به ویروس عامل بیماری را به طرز قابل توجهی کاهش دهد.

تجویز دارو برای نوزاد هم تا سن دوسالگی ادامه داشت اما از آنجا که آزمایش های پزشکی حاکی از آن بود که او عاری از ویروس عامل بیماری است، این داروها قطع شد.

در آخرین آزمایشی هم که حدود سه ماه پیش روی این دختر چهارساله انجام شد نشانی از آلودگی به ویروس عامل بیماری نداشت اما جدیدترین آزمایش، بار دیگر وجود ویروس را تایید کرد و تجویز دارو از سر گرفته شد.

در آمریکا، برای اکثر مادران آلوده به اچ‌آی‌وی در دوره حاملگی داورهایی تجویز می شود تا امکان ابتلای نوزاد به این بیماری کاهش یابد و معمولا درمان تا مدتی ادامه می یابد.

این دختر چهارساله تا سن هجده ماهگی از دارو استفاده می کرد اما پس از آن، ارتباط پزشکان با او قطع شد و ده ماه بعد که بار دیگر به پزشک مراجعه کرد، آزمایش های صورت گرفته حاکی از آن بود که با وجود قطع دارو برای این مدت، اثری از ویروس اچ آی وی در او دیده نمی شود.

آزمایش های بعدی هم این نتیجه گیری را تایید می کرد اما آخرین آزمایشی که هفته گذشته انجام شد، نتیجه ای متفاوت داشت.

به این ترتیب، ظاهرا تا کنون تنها یک فرد مبتلا به ایدز درمان شده است. او یک مرد ساکن سانفراسیسکو در آمریکاست که در سال ۲۰۰۷ تحت عمل پیوند مغز استخوان قرار گرفت. دهنده مغز استخوان دارای مقاومت طبیعی نسبت به اچ آی وی بود و گیرنده نیزتا پنج سال بعد، اثری از آلودگی دوباره نشان نداده بود.

BBC NEWS

در این تحقیقات از میان ملت های شرقی و غربی جهان نمونه گیری گردیده و نتیجه این تحقیقات نشان می دهد که غربیها بطور میانگین بین 7 الی 8 ساعت در شبانه روز در خواب می باشند در حالیکه میانگین خواب شرقیها کمتر از 7 ساعت می باشد.

 جندی شاپور البرز تیر 93

منبع :Science News Staff

متخصصان می گویند ممکن است روزی از راه برسد که دیگر مجبور به پر کردن دندانتان نباشید.

این تکنیک که بدون درد خواهد بود توسط شرکت رمینووا زیر مجموعه کینگز کالج لندن ابداع شده.مسئولان این پروژه می گویند که شیوه کنونی درمان دندان ایده آل نیست چون وقتی دندان چرخ و بعد پر شد بعد از مدتی دوباره نیاز به مرمت پیدا می کند؛ چون موادی که برای پر کردن دندان به کار می رود دوام دایمی ندارند.

دندان به طور طبیعی به طور پیوسه در حال مرمت است.وقتی غذا یا نوشیدنی های شیرین یا اسیدی مثل آب مرکبات مصرف می کنیم به مواد معدنی مینای دندان خسارات ذره بینی وارد می شود.اما بزاق دهان حاوی مصالح ساختمان میناست: یعنی کلسیم و فسفات.گاهی روند آسیب دیدگی شدید است و مواد معدنی از دست رفته قابل جایگزینی نیست و تبدیل به پوسیدگی می شود.

یکی از راه های جلوگیری از پوسیدگی مصرف فلوراید است که به آب و خمیردندان اضافه می شود.فلوراید در واقع مینای دندان را تقویت می کند.در شیوه تازه هم محققان به همین روند طبیعی مرمت متوسل می شوند.آنها با استفاده از جریان های ضعیف الکتریکی مواد معدنی را به داخل ناحیه آسیب دیده می فرستند تا پوسیدگی مرمت شود.

گفته می شود که هزینه این تکنیک از شیوه های کنونی بیشتر نخواهد بود.

BBC NEWS

این هرم راهنمای تصویری آسان برای غذا خوردن به منظور تقویت عملکردبدنی ، سلامتی مطلوب  و البته حفظ تناسب اندام است . بله تمام چیزی که می بایست رعایت کرد این نسبت غذایی است ولی جای مشکل آن دانستن نیست بلکه عمل کردن است.

جندی شاپور البرز خرداد 93

ویروس کشنده کرونا در ایران برای اولین بار قربانی گرفت. این خبر پس از آن اعلام شد که گزارش‌هایی مبنی بر مشاهده ابتلا به این ویروس در ایران منتشر شده بود.

بنا به گزارش خبرگزاری‌های داخلی٬ دکتر محمد مهدی گویا٬رییس مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت٬ پنج‌شنبه (۸ خرداد/ ۲۹ مه) از درگذشت یک زن ۵۳ ساله در کرمان٬ شهری در جنوب شرق ایران٬ بر اثر ابتلا به ویروس کرونا خبر داد.

دکتر گویا در این‌باره گفت که "همانطور که پیش‌بینی می‌شد علیرغم همه تلاش‌های بعمل آمده متاسفانه بیمار فوت شد."

او در توضیح این موضوع گفت که بیمار فوت‌شده با وضعیت عمومی بسیار بدی به بیمارستان مراجعه کرده بوده است. دکتر گویا گفت: «این بیمار مبتلا به فشارخون بالا بوده که هنگام مراجعه به مرکز درمانی مشکلات شدید تنفسی داشته و سیستم ایمنی این بیمار به علت داشتن بیماری‌های مزمن در کنار این بیماری، نتوانست با این ویروس مبارزه کند.»

ویروس کرونا ابتدا تنها در کشورهای خاورمیانه شایع بود و از همین رو نام آن "سندرم تنفسی خاورمیانه" (Middle East Respiratory Syndrome) یا مخفف آن: مِرس است.

راه‌های پیشگیری

روز پنج‌شنبه مسؤل گروه بیماری‌های واگیر معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در گفت‌وگو با خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) گفت: «حجاجی که از عربستان بازمی‌گردند تا ۱۴ روز پس از بازگشت باید مراقب علائم تنفسی خود باشند و در صورت مشاهده هر گونه علامت مانند عطسه، سرفه، آبریزش و تب باید به پزشک مراجعه کنند.»

رضا فدایی خواستار آن شد تا افراد با مشاهده علائمی مانند عطسه، سرفه، آبریزش و تب در منزل استراحت و از حضور غیر ضروری در مکان‌های پر تردد خودداری کنند.

وی با بیان اینکه در صورت ضرورت در جمع‌های متراکم بیمار باید از ماسک استفاده کند، گفت که بیماران باید در زمان عطسه و سرفه دهان خود را با دستمال بپوشانند.

دکتر نوذر نخعی٬ معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی کرمان، نیز در گفت‌وگو با ایسنا "شست و شوی مرتب دست‌ها با آب و صابون" را به منظور پیشگیری از انتقال کرونا موثر دانست.

وی روز چهارشنبه با توصیه اینکه افراد هنگام سرفه وعطسه کردن حتما از دستمال استفاده کنند، گفت که در موارد اضطراری یا عطسه ناگهانی در صورت نداشتن دستمال، حداقل از گرفتن آستین مقابل آرنج استفاده کنند.

وی گفت: «دفع صحیح دستمال استفاده شده و شستشوی دست‌ها با آب و صابون از سایر نکات مهم جهت پیشگیری از انتقال این بیماری است.»

دکتر نخعی با اشاره به افرادی که از سفر حج برمی‌گردند گفت که به بستگان و آشنایان آن‌ها توصیه می‌شود که در مراسم استقبال با حداقل تعداد حضور یابند، بویژه کسانی که دچار بیماری زمینه‌ای از جمله دیابت و پرفشاری خون هستند.

dw

بارها شنیده ایم که هوا سرد شده و درد مفاصل من دوباره شروع شده .آیا این جمله از نظر علمی مورد پذیرش است ؟

بر اساس تحقیقات علمی در حدود 42 درصد از افراد دارای درد مفاصل و مبتلا به آرتریت(arthritis)، آب و هوای سرد را در تشدید ورم مفاصل و تشدیددرد مقصر می دانند.اما شواهد علمی متناقض می باشد .برخی شواهد علمی ازارتباطی قوی بین سرمای کوتاه مدت و سریع روزانه و  تشدید اینگونه دردها حکایت دارد.تحقیقات دانشگاه تافتز(Tufts ) نشان می دهد تغییرات آب و هوایی و به تبع آن تغییرات در فشار، در درد زانو تاثیر مستقیم دارد ،همچنین تغییرات در دماهای سردتر با ایجاد تغییر در ضخامت مایع مفصلی در مبتلایان به آرتریت باعث تغییراتی دردناک می گردد.

اما خارج از این مسئله که آیا هوا بر روی این دردها تاثیر مستقیم دارد سه موضوع می تواند در کاهش این دردها تاثیر مستقیم داشته باشد:

1-سالم خوردن:

امگا 3 ،ویتامین K وویتامین Cاز تشدید و ایجاد این التهابها جلوگیری مینماید .امگا 3 بوفور در ماهی قزل آلا و آجیل موجود است.ویتامین K در خوراکیهایی مانند کلم ،کلم پیچ و اسفناج موجود است و خاصیت کاهش دهندگی این گونه درد ها را نیز دارا می باشند.پرتقال ،فلفل قرمز شیرین و گوجه فرنگی و غذاهای غنی از ویتامین C نیز باعث جلوگیری و کاهش از بین رفتن غضروف و در نتیجه کاهش دردهای ناشی از آن می گردند.همچنین کاهش مصرف غذاهای حاوی اسید های چرب  امگا 6  که باعث افزایش تورم می گردند (مانند روغن ذرت) می تواند تاثیر گذار باشد.راه دیگر جایگزینی غلات فیبر دار با غلات تصفیه شده فاقد فیبر است.

2-استفاده از مکمل های خوراکی:

سولفات گلوکزامین و کندرویتین می تواند به روانکاری مفاصل و کاهش درد کمک نماید.بر اساس تحقیقات موسسه ملی بهداشت نشان می دهد که  مصرف روزانه 1500 میلی گرم گلوکزامین و 1200 میلی گرم کندرویتین ممکن است علائم کاهش درد در افراد مبتلا به درد مفاصل را در پی داشته باشد.

مصرف حدود 1000میلی گرم ویتامین D3بصورت روزانه نیز یکی از عوامل کاهنده خواهد بود.

اما نکته مهم مشورت با پزشک در راستای عدم تداخل دارویی در ارتباط با مصرف مکملها و ویتامین ها است.

3- حرکت داشتن:

خبر بد برای آدم های تنبل ! بله کم تحرکی و عدم ورزش نه تنها به بهبود مفاصل کمک نمی نماید بلکه باعث کاهش روانکاری بین مفاصل و تشدید درد می گردد. شاید به همین دلیل و میل به کاهش تحرک در روز های سرد سال ،شاهد افزایش درد در چنین روزهایی می باشیم.هوا خیلی سرد است خیلی خوب تمرینات را به داخل خانه بیاورید و فراموش نکنید که نوع تمرینات باید تحت کنترل پزشک بوده و در انجام تمرینات زیاده روی نکنید تا نتیجه عکس نگیرید.

به امید سلامتی همه ایرانیان عزیز

جندی شاپور البرز.خرداد 93

2014

وقتی خمیازه‌تان می‌گیرد، باید بدون ملاحظه زمان و مکان خمیازه بکشید. خمیازه رفلکس طبیعی بدن برای رفع خستگی است و موجب سر‌حالی می‌شود.

چهره‌های مطرحی چون اوباما، پوتین یا دالایی لاما از خمیازه‌ کشیدن در مقابل دیگران ابایی ندارند. بچه‌ها هم به طور طبیعی جلوی خمیازه خود را نمی‌گیرند.

آدم‌ها به خاطر خستگی، بی‌حوصلگی یا به خاطر تحت فشار بودن خمیازه می‌کشند. پژوهشگران مدت‌های مدید فکر می‌کردند که باز شدن غیرارادی قفل دهان موجبی است برای افزایش اکسیژن و احساس رفع خستگی ناشی از تامین دوباره اکسیژن است.

اما پژوهشگران کالج "سانی" در نیوریوک و دانشگاه وین به تازگی پی برده‌اند که خمیازه کشیدن عملکرد دیگری هم دارد و آن این‌که مغز را خنک می‌کند.

چرخه خواب و استرس، تابع نوسان درجه حرارت مغز است و کار خمیازه آن که این دمای پیوسته در حال تغییر را تنظیم و متوازن ‌کند. توضیح ساده محققان دانشگاه وین این است که ما با خمیازه کشیدن، دمای اطراف را دستکاری می‌کنیم. به تعبیر دیگر، دهن‌دره همانند ترموستات مغز عمل می‌کند.

خمیازه و دمای محیط

تیم تحقیقاتی دانشگاه وین برای بررسی این فرضیه، تناوب خمیازه کشیدن شهروندان در ماه‌های تابستانی و زمستانی را زیر نظر گرفت. مشابه همین بررسی در هوای خشک و ۳۷ درجه آریزونا انجام شد.

پژوهش‌ها نشان داد که مردم وین در تابستان بیشتر از زمستان خمیازه می‌کشند اما در آمریکا نتیجه کاملا برعکس بود.
علت روشن بود: متوسط دمای وین در تابستان ۲۰ درجه است و این متوسط حرارت زمستانی در آریزونا است.

محققان آمریکایی و اتریشی بر این اساس فرضیه‌‌ای را طرح کردند: تعداد خمیازه‌ها به فصل سال یا بلندی و کوتاهی روز یا روشنایی و تاریکی محیط ربط ندارد بلکه موضوع به درجه حرارت ۲۰ درجه بر می‌گردد.

به عبارت دیگر و به نظر آنها، وقتی دمای هوا حدود ۲۰ درجه است آدم‌ها بیشتر دهن دره می‌کنند.

یورگ ماسن، همکار این پروژه تحقیقاتی، در توضیح فرضیه یاد شده می‌گوید: «اگر حرارت بدن و حرارت محیط یکسان باشند، دهن‌دره کارکردی برای تنظیم درجه حرارت مغز نخواهد داشت.»

او تاکید می‌کند که کارکرد خمیازه در هر شرایطی تغییر دمای مغز نیست و اگر چنین بود، دهن دره می‌توانست خطرناک هم باشد.

dw

سازمان بهداشت جهانی از مقاومت دارویی در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها به عنوان یک "تهدید بزرگ جهانی" نام برده است.این سازمان با بررسی آمار مربوط به ۱۱۴ کشور، از افزایش مقاومت دارویی در همه نقاط جهان خبر داده است.

این نهاد وابسته به سازمان ملل متحد، روز چهارشنبه (۳۰ آوریل) با انتشار گزارشی اعلام کرد جهان وارد دوره "پسا آنتی‌بیوتیک" شده است؛ دوره ای که عفونت های ساده‌ای که برای سالیان طولانی قابل درمان بودند، کشنده شده‌اند.

به گزارش این سازمان، در صورتی که فورا برای مقابله با این پدیده اقدام نشود، مقاومت دارویی تبعات بسیاری خطرناکی را برجای خواهد گذاشت.

به گفته کارمن پسووا سیلوا، مدیر بخش مقاومت آنتی‌بیوتیکی سازمان بهداشت جهانی، ابعاد جهانی این خطر بسیار جدی است.

خانم پسووا سیلوا گفت: "این موضوعی است که در همه کشورها باعث نگرانی شده. این مشکل تنها در یک کشور دیده نمی‌شود. نگرانی از این بابت وجود دارد که در همه کشورهای مورد بررسی دیده شده است. مقابله با این پدیده نیاز به اقدام هماهنگ همه کشورها دارد."

گزارش سازمان بهداشت جهانی بر مقاومت دارویی هفت باکتری عمده تمرکز دارد که در بروز بیماری‌هایی مانند ذات الریه، اسهال و عفونت خون نقش دارند.

به نوشته این گزارش، تجویز دو آنتی‌بیوتیک مهم برای بیماران در بعضی از کشورهای مورد بررسی، حکایت از بی‌اثر شدن این داروها و مقام شدن باکتری‌ها در برابر آنها شده است.

یکی از آنتی‌بیوتیک‌های بسیار قوی که تاثیرگذاری آن به شدت کاهش یافته، کارباپنم است که در مراحل پیشرفته درمان بیماری‌های ناشی از باکتری کلبسیلا پنومونیه کاربرد دارد.

این باکتری منجر به بروز آلودگی خون، ذات الریه و عفونت های مختلف در نوزادان می‌شود.

از سوی دیگر، در حالی که در دهه ۱۹۸۰ میلادی مقاومت دارویی نسبت به درمان آلودگی مجاری ادراری به باکتری ای کولای تقریبا وجود نداشت، این روز‌ها تجویز آنتی‌بیوتیک برای درمان این عارضه در نیمی از موارد بی‌تاثیر است.

به گزارش سازمان بهداشت جهانی، سوزاک نیز از بیماری‌هایی است که در کشور‌هایی مانند بریتانیا، کانادا، استرالیا، اتریش، فرانسه، ژاپن، نروژ، آفریقای جنوبی، اسلوونی و سوئد نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های قوی مقاومت نشان داده است.

باکتری‌ها معمولا در طول زمان برای مقابله با آنتی‌بیوتیک‌ها جهش ژنتیکی می‌کنند اما استفاده نادرست و بیش از اندازه از این داروها روند مقاومت دارویی را تسریع کرده است.

سازمان بهداشت جهانی در گزارش خود گفته است برای مقابله با این پدیده، علاوه بر تولید آنتی‌بیوتیک‌های جدید به اقدام هماهنگ دولت‌ها برای کُند کردن روند مقاومت دارویی نیاز است.

این سازمان بر نیاز به ارتقای بهداشت، افزایش دسترسی مردم به آب سالم، ضدعفونی کردن مراکز درمانی و گسترش ایمنی‌سازی به عنوان راه‌های کاهش نیاز به تجویز آنتی‌بیوتیک‌ها تاکید کرده است.

به گزارش کنگره ملی تجویز منطقی آنتی‌بیوتیک‌ها، ایران یکی از کشورهایی است که دچار تجویز بیش از اندازه این داروهاست و مصرف آنتی‌بیوتیک در این کشور تقریبا برابر با کل مصرف اروپاست.

بر این اساس، مصرف آنتی بیوتیک در ایران ۱۶ برابر استاندارد جهانی است.

BBC NEWS

در دهان انسان امروزی معمولا فضای کافی برای ۳۲ دندان وجود ندارد. این ویژگی نشات گرفته از تکامل مغز انسان است. زمانی که انسان‌های اولیه تصمیم به استفاده از ابزار بجای دندان کردند، فک آدمیزاد کوچک شد.امروزه میلیاردها نفر با مشکل کمبود فضا برای دندان‌هایشان در دهان مواجه هستند. مشکل، عدد ۳۲ است. روند تکامل طبیعی برای دسته خاصی از میمون‌ها، که انسان نیز به آن تعلق دارد، ۳۲ عدد دندان در نظر گرفته است.

عدد ۳۲ نفرینی برای انسان

فک آدمیزاد برای ۳۲ عدد دندان، کوچک است. به همین خاطر این دندان‌ها معمولا به صورت فشرده کنار هم چسبیده‌اند. افزون بر این، زمانی که دندان‌های عقل نیز جا را برای دیگر دندان‌ها تنگ می‌کنند، انسان به یاد مسیر تکاملی‌اش می‌افتد. دندان‌های عقل نمایانگر این هستند که اجداد انسان حتی زمانی بیشتر از ۳۲ دندان داشتند.

عدد ۳۲ اما در دهان شامپانزه‌ها هیچ‌گونه مشکلی ایجاد نمی‌کرده است. آنها همواره دارای دندان‌هایی صاف و زیبا بودند. اما چرا این مساله برای انسان به یک مشکل تبدیل شد؟

دلیل این امر رشد مغز انسان است. در سیر تکامل حیوان به انسان، مغز او همواره بزرگتر شده و این رشد بر برنامه‌ی رشد و تکامل استخوان‌های جمجمه و فک تاثیر گذاشته است. این نتیجه پژوهش محققانی از دانشگاه زوریخ در سوئیس است.

رشد مغز و استفاده بیشتر از ابزار تا دندان

حال ممکن است که این سوال پیش بیاید که رشد مغز چه رابطه‌ای با دندان‌دارد؟ اما نکته مهم اینجاست که رشد مغز در میان انسان‌های اولیه منجر به تفکر درباره استفاده از ابزارهای گوناگون به جای دندان شده است. برای مثال آنها به این نتیجه رسیدند که با شاخه‌های درخت یا سنگ هم می‌توان پوست مواد غذایی را جدا کنند و دیگر نیازی به دندان‌های آسیاب نیست. بدین وسیله تکمیل یافتن ابزار باعث کوچک شدن فک انسان شد.

ایجاد فضا در دهان با روش ارتودنسی

مغز انسان در سیر تکاملی خود بیشتر و بیشتر رشد کرد، و همراه آن توقعات و انتظارات زندگی نیز پیچیده‌تر شدند. بدین ترتیب جمجمه صورت برای فکر کردن بیشتر در ناحیه گیجگاه به طرف جلو کشیده شد و دهان میمون‌وار به بینی سربالا و یک چانه ظریف تبدیل گردید.
به این معنا که فضا در فک انسان کم شد، اما عدد ۳۲ باقی ماند. به همین خاطر انسان‌ها امروزه با شیوه‌های مختلف ارتودنسی کوشش می‌کنند که فضای بیشتری برای دندان‌های خود در دهان ایجاد کنند. در این میان، تنها امری که مایه تسلی انسان است، این است که کج بودن دندان‌هایش نشات گرفته از هوش تکامل یافته‌ی نوع بشر است.

DW

ترکیبات شیمیایی در مواد غذایی مختلف، تأثیرات متفاوتی بر روی بدن دارند، بطور مثال ترکیبات شیمیایی پیاز باعث ایجاد اثر اشک‌آوری و مارچوبه باعث ایجاد بوی خاص در ادرار و مدفوع می‌شود.

 به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مواد غذایی طبیعی سالم‌تر از مواد غذایی فرآوری شده هستند، اما برخی مواد طبیعی مانند پیاز، مارچوب، قهوه یا لیمو اثرات متمایزی بر روی بدن دارند. یک متخصص شیمی با تشریح ترکیبات شیمیایی برخی مواد غذایی، تأثیر آنها را بر روی بدن نشان داده است.

 ترکیبات شیمیایی غیر منتظره مواد غذایی، علت تلخ بودن قهوه، اشک‌آور بودن پیاز، حس سوزش فلفل و سمی بودن شکلات برای سگ‌ها را نشان می‌دهند.

 عامل ایجاد بوی خاص ادرار و مدفوع پس از استفاده از مارچوبه، ترکیب شیمیایی به نام اسپاراگوسیک اسید است که تنها در این ماده غذایی وجود دارد؛ این ترکیب با متابولیزه شدن در بدن باعث تولید ترکیبات فرار در ادرار می‌شود.

 خاصیت اشک‌آوری پیاز ناشی از آنزیمی به نام allinases است؛ به محض تخریب دیواره‌های سلولی پیاز در اثر برش، این آنزیم باعث تولید طیف وسیعی از ترکیبات بعنوان مکانیسم دفاعی می‌شود که حالت اشک‌آوری ایجاد می‌کند.

 اسید مالیک عامل ایجاد طعم ترش لیمو است و همین ترکیب شیمیایی در سیب و گیلاس باعث ایجاد عطر و طعم متمایز این دو میوه می‌شود.

 ترکیب شیمیایی capsaicinoids عامل ایجاد سوزش دهان در زمان خوردن فلفل چیلی است و ترکیب پلی‌اتیل آمیم نیز علت سمی بودن شکلات برای سگ‌ها محسوب می‌شود.

محققان آلمانی نانوذرات پلیمری تولید کردند که توانایی یافتن سلول‌های سرطانی را دارد، بدون این که نیاز به استفاده از لیگند در سطح آن باشد.

 به گزارش سرویس علمی ایسنا، این نانوذرات به دلیل داشتن خواص شیمیایی منحصر بفرد قادر به شناسایی سلول‌های سرطانی هستند، به همین دلیل با وارد شدن به جریان خون می‌توانند سلول‌های سرطانی را پیدا کنند.

 پراساد شاستیر، محقق این طرح از دانشگاه فرایبورگ می‌گوید: این یک کشف بسیار بزرگ است، زیرا برای اولین بار می‌توان تنها با استفاده از قوانین بیوفیزیک یک نوع سلول ویژه را هدف قرار داد، بدون این که نیاز به راهبردهای رایج نظیر استفاده از لیگند باشد.

 خبر این یافته محققان آلمانی به عنوان خبر روی جلد نشریه Proceedings of the National Academy of Sciences انتخاب شده است.

 تا کنون برای هدف‌گیری سلول‌های سرطانی دانشمندان لیگندهایی را روی نانوذرات قرار می‌دادند که این لیگندها گیرنده‌های ویژه‌ای را در سلول‌های سرطانی هدف قرار می‌دادند. این گیرنده‌ها مانند کدپستی عمل می‌کنند. مشکلی که این روش دارد این است که سلول‌های سرطانی می‌توانند هر زمان تغییر کنند که این کار موجب سردرگمی نانوذرات حامل دارو می‌شود. به همین دلیل محققان راهبرد جدیدی برای یافتن سلول‌های سرطانی ارائه کردند. جولیا ویگت از محققان این پروژه می‌گوید: این راهبرد نیاز به کدپستی زیستی ندارد و نانوذرات با استفاده از خواص بیوفیزیکی می‌توانند سلول‌های سرطانی را پیدا کنند.

 سلول‌های سرطانی به شدت نیازمند تغذیه هستند، بنابراین جریان‌های خونی زیادی در اطراف آنها وجود دارد. این سلول‌ها رگ‌های خونی جدیدی برای خود ایجاد می‌کنند تا نیازهای خود را از این طریق برآورده کنند. این رگ‌ها توسط محققان به عنوان نقطه ضعف تومورها مورد استفاده قرار می‌گیرد. نانوذرات حامل دارو از طریق جریان خون به این سلول‌ها می‌رسند. سلول‌های سرطانی دارای ساختارهای لیپیدی در سطح خود هستند، این در حالی است که نانوذرات ساخته شده در این پژوهش تمایل زیادی به اتصال به ساختارهای لیپیدی دارند. در نتیجه نانوذرات شناور در گردش خون با رسیدن به ساختارهای لیپیدی موجود در سطح سلول‌های سرطانی به آنها متصل شده و از طریق حفره‌های موجود در این سلول‌ها وارد آن می‌شوند. در نهایت داروی موجود در نانوذرات درون سلول رهاسازی می‌شود.

چشم پزشکان می گویند اعتیاد روز افزون مردم به استفاده از تلفن های همراه ممکن است خطر آسیب چشمی را افزایش دهد.

آنها اخطار می دهند که نور تلفن همراه و سایر وسایل الکترونیکی مثل کامپیوتر، تبلت و تلویزیون های تخت می تواند به آسیب دراز مدت چشم منجر شود.

یک بررسی تازه در بریتانیا به روی دو هزار نفر نشان می دهد که افراد زیر ۲۵ سال روزانه ۳۲ بار تلفنشان را چک می کنند.

اندی هپوورت متخصص نمره عینک می گوید: "نور آبی بنفش به طور بالقوه خطرناک و برای پشت چشم به اصطلاح سمی است. بنابراین در طول یک دوره طولانی به طور بالقوه می تواند به چشمتان آسیب بزند."

به گفته او "وقتی به صفحه تلفن هوشمند نگاه می کنید، نوری که می تابد آبی بنفش است."

او می گوید آزمایش ها نشان داده که قرار گرفتن در معرض این نوع نور اگر زیاد باشد خطر دژنراسیون ماکولار، از عوامل اصلی نابینایی، را بالا می برد.

متخصصان چشم می گویند هرچند نور آبی "خوب" (آبی فیروزه ای) برای تنظیم ساعت بیولوژیکی بدن لازم است، اما همچنین تصور می شود که آبی بنفش می تواند نظم خواب را به هم بزند و بر حال روحی اثر بگذارد.

اندی هپوورت می گوید: "هرچند نمی دانیم که آیا رابطه ای مستقیم این نوع نور با مشکلات چشم وجود دارد یا نه، اما شواهد قوی آزمایشگاهی هست از اینکه به طور بالقوه چنین رابطه ای هست."

به گفته او ترکیبی از پلک نزدن و نزدیک نگه داشتن تلفن به چشم است که به چشم فشار می آورد.

BBC NEWS

طی پروژه ای که در دانشگاه بریتیش کلمبیا تعریف گردید با الهام از سلولهای سرطانی لباسهایی زیبا خلق گردید:

سمت راست لباس طراحی شده و در سمت چپ سلول سرطانی مشاهده می گردد.

جندی شاپور البرز.فروردین 1393 

2014 NBCNews

کارشناسان هشدار دادند که جوهرهای سمی خالکوبی‌ می‌تواند وارد بدن افراد شده و خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد.

دانشمندان بریتانیایی شواهدی مبنی بر این موضوع کشف کردند که ذرات نانو جوهر خالکوبی وارد اندام‌ های مهم بدن می‌ شوند.

سازندگان جوهر خالکوبی تصدیق کرده‌اند که 5 درصد مراکز خالکوبی از جوهرهایی استفاده می‌ کنند که دارای ترکیبات سرطان‌زاست، اگر چه آن‌ها درحال تلاش برای کاهش آن به صفر هستند.

سم موجود در رنگ ممکن است وارد جریان خون شده و در کلیه‌ها یا طحال انباشته شود.

این درحالی است که هر دو عضو مسئول پالایش آلودگی‌های خون هستند.

تحقیقات انجام شده توسط یورگن سروپ استاد پوست ‌شناسی در بیمارستان دانشگاه کپنهاگ در 13 مورد از 21 مورد جوهر خالکوبی مورد بررسی خود مواد شیمیایی عامل شکل‌گیری سرطان در بدن را کشف کرده است.

میلیون‌ها نفر از مردم امروزه به خالکوبی روی آورده بدون این که به واقع مواد شیمیایی آن را که منبع آن نامشخص است شناسایی کنند. 

کابوس‌های دوران کودکی می‌تواند علامت بروز بیماری‌های روانی در دوران بزرگسالی باشد.

محققان دانشگاه وارویک در بریتانیا می‌گویند شکایت کودکان از رویت مکرر کابوس در خواب می‌تواند هشداری باشد بر احتمال بروز بیماری‌های روانی در دوران بزرگسالی آنها.

بر اساس مطالعه‌ای که نتیجه آن در نشریه خواب به چاپ رسیده است، اکثر کودکان کابوس می‌بینند اما تکرار بالای آن می‌تواند بیانگر بروز مشکلات روانی در آینده باشد.

بر این اساس، بروز آشفتگی شدید در خواب، همراه با فریاد کشیدن و پرت کردن دست و پا می‌تواند بیانگر جدی‌تر بودن وضع کودک باشد.

کارشناسان می‌گویند نتیجه این تحقیق می‌تواند به تشخیص زودهنگام بیماری‌های روانی کمک کند.

محققان دانشگاه وارویک در تحقیقات خود بر روی ۶۸۰۰ کودک مطالعه کردند. این مطالعات تا ۱۲ سالگی این افراد ادامه داشت.

محققان به طور مداوم از والدین این کودکان درباره مشکلات آنها در هنگام خواب سوال می‌کردند و در پایان آنها را از لحاظ مشکلات روانی مانند بروز توهم ارزیابی کردند.

دیتر وولک، یکی از محققان دانشگاه وارویک در این باره گفت: "بروز کابوس، آشفتگی و وحشت در هنگام خواب یک رخداد تقریبا متداول است اما تکرار آن بیانگر وجود مشکلی جدی است."

بر اساس نتیجه این تحقیق، بیشتر کودکان دچار کابوس می‌شوند ولی ۳۷ درصد از آنها به طور مکرر و در طول چند سال رویت کابوس را گزارش کرده‌اند.

از هر ده کودک مورد مطالعه نیز معمولا یک کودک در فاصله سنی ۳ تا ۷ سالگی در هنگام خواب دچار آشفتگی و وحشت شده است.

رابطه میان مشکلات خواب با بروز بیماری‌های روانی کاملا مشخص نیست.

روان‌شناسان می‌گویند هر چند رویت مکرر کابوس می‌تواند علامت مهمی درباره وضع سلامت روانی کودک در آینده باشد اما بهبود شرایط خواب کودکان نمی‌تواند به طور قطع مانع از بروز مشکلات روانی در دوران بزرگسالی شود.

bbc news

دانشمندان آمریکایی می‌گویند موفق شده‌اند دومین نوزاد حامل اچ‌آی‌وی/ ایدز را "درمان" کنند.

آنها در ایالت کالیفرنیا به نوزادی که هویت او اعلام نشده تنها ۴ ساعت پس از تولد داروهای ضد ویروس تزریق کردند و اکنون بعد از ۹ ماه آزمایش‌های اچ‌آی‌وی این نوزاد منفی شده است.

این دومین نوزاد آمریکایی است که بدنش با استفاده از این نوع روش درمانی به آزمایش‌های اچ‌آی‌وی پاسخ منفی می‌دهد.

نوزاد قبلی در سال گذشته و در ایالت می‌سی‌سی‌پی با استفاده از این نوع درمان زودهنگام مورد معالجه قرار گرفت و هنوز تحت نظر پزشکان داروی ضد ایدز دریافت می‌کند.

دکتر دیبورا پرسائود از دانشگاه جان هاپکینز که در کنفرانس پزشکی در بوستون سخن می‌گفت نتایج تحقیقات و انجام این نوع درمان را برای حرکت به سوی یافتن درمان قطعی ایدز مهم دانست.

بنابر گفته دکتر پرسائود، در خون و بافت‌های این نوزاد هیچ ردی از اچ‌آی‌وی دیده نمی‌شود، اما با وجود این، او همچنان داروهای سه گانه ضد ایدز دریافت می‌کند.

به گفته این پزشک محقق در دانشگاه جان هاپکینز "درمان واقعی هنگامی اثبات خواهد شد که این دو کودک را از دریافت داروها و ادامه معالجه بازداریم اما این کار بدون ریسک نخواهد بود."

هر دو نوزادی که از طریق این روش مورد معالجه قرار گرفتند از مادرانی متولد شدند که مبتلا به اچ‌آی‌وی/ایدز بودند.

BBC NEWS

دانشمندان فرانسوی یک ویروس باستانی را در اعماق یخ‌های سیبری کشف کردند. این ویروس سی هزار سال غیرفعال بوده و دانشمندان توانسته اند آن را دوباره فعال و زنده کنند. دانشمندان می‌گویند گرم شدن کره زمین می‌تواند باعث فعال شدن ویروس‌های جدیدی روی کره زمین بشود.

BBC NEWS

تیمی از دانشمندان دانشگاه پرینستون به شکار بی‌سابقه ذره ویروس‌مانندی حین تلاش آن برای واردشدن و عفونی‌کردن یک سلول دست یافته‌اند.

 به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، شیوه طراحی‌شده به محققان در درک بهتر چگونگی تحویل‌دادن داروها از طریق نانوذرات (که به همان اندازه ویروس‌ها هستند) و همچنین پیشگیری از عفونت ویروسی کمک می‌کند.

 ویدیوی ثبت‌شده، ذره‌ای ویروس‌مانند را نمایش می‌دهد که با انرژی زیاد و به سرعت حرکت می‌کند تا به یک سلول برخورد ‌کند؛ در این حالت ذره یا از روی سلول می‌جهد یا کمتر از یک چشم بر هم‌زدن، به بخش درونی آن سر می‌خورد.

 تصویربرداری از چنین شرایطی، چالش‌برانگیز است زیرا ویروس‌ها و نانوذرات، کوچک و سریع بوده، در حالی که سلول‌ها نسبتا بزرگ و بی‌تحرک هستند. این موضوع تصویربرداری از این تعاملات را دشوار می‌سازد و می‌توان آن را با تصویربرداری از پرنده‌ای مقایسه کرد که حول یک باغ بزرگ می‌چرخد.

 با این حال، دانشمندان دانشگاه پرینستون با استفاده از دو دوربین بر این مشکل فائق آمدند. یکی از این ابزار روی نانوذره ویروس‌مانند قفل شده و آن را از نزدیک تعقیب می‌کرد و دیگری از سلول و محیط اطراف فیلم می‌گرفت.

 گذاشتن دو تصویر در کنار یکدیگر، دیدگاهی دقیق از حرکت ذرات به اندازه نانو را در اختیار گذاشت که تا پیش از این حاصل نشده بود.

 جزئیات این مطالعه در مجله Nature Nanotechnology منتشر شد.

پژوهشگران در پی ساخت میانجی های مغزی-ماشینی برای بیماران فلج اند، تا بتوانند تنها با فعالیت مغزی، اندام های شان را به حرکت درآورند.

برای کسانی که بر اثر مصدومیت، سکته مغزی یا بیماری های دیگر دچار فلج شده اند، دانشمندان میانجی (اینترفیس) هایی اختراع کرده اند که علایم الکتریکی نورون های مغز را ضبط می کند و آنها را به حرکت تبدیل می کند. معمولا این پیامهای عصبی، دستگاهی مانند یک بازوی روباتی را به حرکت در می آورند.

اکنون مریم شانه چی، استادیار مهندسی برق و کامپیوتر و پژوهشگر دانشگاه کرنل در ایالت نیویورک با همکاری زیو ویلیامز، استادیار جراحی مغز و اعصاب در دانشکده پزشکی هاروارد، میانجی های مغز و ماشین را وارد مرحله ی تازه ای کرده اند: آنها امیدوارند که به جای آن که علایم الکتریکی مغز، یک دستگاه را به حرکت در بیاورند، بتوانند به افراد فلج کمک کنند تنها با فکر کردن، اعضای بدن خودشان را به حرکت درآورند.

هنگامی که بیمار در باره حرکت دادن یکی از اندام هایش فکر یا قصد می کند، نورون های مناطق کنترل حرکت مغز فعال می شوند، با آن که حلقه ارتباطی میان مغز و ماهیچه ها از هم گسسته است.

با کار گذاشتن حسگرهایی در این مناطق مغز، می توان فعالیت نورون ها را ضبط کرد و با استفاده از یک مبدل به نام رمزگشا (دیکودر)، آن ها را به حرکت دلخواه بیمار تبدیل کرد. این میانجی ها به بیماران امکان می دهد با فکر خود مستقیما اندام های شان را به حرکت در آورند.

در مقاله ای که به تازگی در نشریه نیچرکامیونیکیشنز منتشر شده، شانه چی و همکارانش، اندام مصنوعی یا پروتزی را توصیف کرده اند که حرکات هدفمند را به اعضای فلج شده هدایت می کند.

گروه تحقیقاتی پروتزی را ساخته و آزمایش کرده است که دو سوژه (جانور آزمایشگاهی) را به هم متصل می کند، به این ترتیب که سوژه اول را قادر می سازد فعالیت ضبط شده نورون هایش را به اعضای بدن سوژه دیگری که موقتا بیهوش شده است بفرستد و آنها را کنترل کند.

این آزمایش گامی است در جهت ساخت میانجی های مغزی-ماشینی برای بیماران فلج، تا بتوانند تنها با فعالیت مغزی، اندام های شان را به حرکت درآورند.

اساس کار میانجی مغزی-ماشینی، مجموعه ای از دستورعمل (الگوریتم) هاست که با پردازش علایم عصبی، حرکات مورد نظر آنها را پیشبینی می کنند. در آزمایش مورد بحث، یک جانور نقش کنترل کننده ی حرکت یا "ارباب" را ایفا کرد. فعالیت مغزی این جانور، به شکل حرکاتی که قصد انجامش را داشت تعبیر شد. آنگاه این حرکات رمزگشایی شده مستقیما برای کنترل اندام حیوان دوم، از طریق تحریک الکتریکی نخاع آن، به کار گرفته شد.

دکتر شانه چی به نشریه نیچرکامیونیکیشنز گفت: "مشکل نه فقط رمزگشایی از فعالیت ضبط شده نورون ها و تبدیل آنها به حرکت مورد نظر بود، بلکه باید نخاغ جانور دوم هم به درستی تحریک می شد تا اندام فلج شده را طبق همان پیام، به حرکت در می آورد."

آزمایش تازه از این جهت هم تازگی داشت که در آن از دو جانور استفاده شده بود، نه فقط یک جانور که اندامش موقتا فلج شده باشد.

از این طریق، دانشمندان تصور می کنند که مدلی واقعی از فلج اعضا دارند، چرا که مغز جانور ارباب و اندام جانور بیهوش شده، هیچ ارتباط فیزیولوژیکی با یکدیگر ندارند. آزمایشگاه دکتر شانه چی، ساختن میانجی های مغزی-ماشینی پیچیده تری را در دستور کار دارد که امکان تولید پروتزهایی با قابلیت های بالا را به وجود می آورند.

این دستگاه ها را می توان برای کنترل یک عضو مصنوعی یا طبیعی به کار گرفت.

BBC NEWS

پژوهش جدید محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا در کانادا نشان داده که انسانها بیشتر جذب افرادی می‌شوند که صدایی شبیه صدای خود آنها دارند.

 به گزارش سرویس پژوهشی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، محققان دریافتند که انسان‌ها کسانی را ترجیح می‌دهد که از لهجه، آهنگ صدا و لحن مشابه خود آنها برخوردارند.

 پژوهش قبلی بر چگونگی زنانه یا مردانه بنظر رسیدن صداها تمرکز داشت.

 بنظر می‌رسید که مردهای دارای صدای بمتر و زنان با تن صدای زیرتر جذابتر بنظر می‌رسند چرا که نشان‌دهنده جثه بزرگتر یا کوچکتر بودند.

 اما پژوهش جدید که توسط یک کارشناس زبانشناس کانادایی انجام شده، نشان می‌دهد که مکانیزم پیچیده‌تری وجود دارد.

 دکتر مولی بابل اظهار کرد: صدا یک ابزار منعطف جالب است که ما برای ساخت هویت خود از آن استفاده می‌کنیم. چیزهای بسیار کمی در صدای ما غیرقابل تغییر هستند از این رو حس می‌کنیم که ترجیحات ما بیشتر از شکل و اندازه یک فرد است.

 وی صدای 30 داوطلب را ضبط کرده و از هر کدام خواست تا درصد جذابیت دیگران را از یک تا 9 رتبه‌بندی کنند.

 هر کدام از شرکت‌کنندگان از غرب آمریکا و با لهجه‌های مشابه بودند.

 دکتر بابل دریافت که آنچه در نظر مردم به عنوان جذابیت محسوب می‌شود، این بود که افراد تا چه میزان مانند یک مرد یا زن عادی از جامعه خودشان بنظر می‌رسیدند.

 به گفته وی، افراد مورد ارزیابی همه از یک گروه گویشی بودند اما این گویش را در درجه‌های متفاوت نمایش دادند.

 بابل افزود: ارزیابی‌های انجام شده توسط افراد شامل این امر بود که برای مثال آیا این فرد صدایی شبیه افراد ساکن جامعه شمال کالیفرنیا دارد یا خیر.

 شرکت‌کنندگان بیشتر به صداهای زنانه‌ای جذب می‌شدند که صدای «او» را بیشتر در جلوی دهان می‌کشیدند. این نوع گویش، مشخصه افراد ساکن کالیفرنیا است.

 این زبانشناس همچنین دریافت که صداهای «با روح» در زنان، جذابتر تلقی می‌شد. این صدا که با تارهای صوتی جوانتر لاغرتر ایجاد می‌شود، نشان‌دهنده جوانی و سلامت بود.

 صدای خش‌دار مانند صدای فردی که سرما خورده، خسته یا سیگاری است، جذابیت کمتری در میان افراد داشت.

 شرکت‌کنندگان مردانی را ترجیح می‌دادند که با متوسط طول کلمه کوتاه و صدای بمتر صحبت می‌کردند.

 اگرچه دکتر بابل تاکید کرد که یافته‌های وی به این معنی نیست که افراد به سمت گویشهای متفاوت جذب نمی‌شوند.

 نتایج این پژوهش در مجله PLOS One منتشر شده است.

گلوله که بر پیکر قربانی می‌نشیند هدفش کُشتن است و شوخی بردار هم نیست. سال‌های سال اولین کاری که اطرافیان فرد تیر خورده برایش انجام می‌دادند تلاش غریزی برای بند آوردن خون زخم او بود.

فرآیندی که هر لحظه‌اش معنای مرگ و زندگی داشت، و اینک یک شرکت محصولی ارائه کرده که «۱۵ ثانیه‌ای» زخم گلوله را پانسمان می‌کند.

روزنامه «ایندپندنت» می‌نویسد تا به امروز رایج‌ترین روش جلوگیری از خونریزی فرد پُر کردن زخم با «گاز استریل» بوده است. به این ترتیب که حفره ناشی از اصابت گلوله را- که‌ گاه تا حدود ۱۳ سانتی متر عمق دارد- پر می‌کنند و، بسته به میزان خونریزی، پانسمان را تعویض می‌کنند.

پیدا است که این روش «قرون وُسطایی» چه نتایجی را در بر داشته و امروز، در قرن بیست و یکم، خونریزی همچنان دلیل اول مرگ و میر سربازان در میدان‌های نبرد است.

شرکت «رِومِد-ایکس» دستگاهی را طراحی کرده که ادعا می‌کند می‌تواند ظرف ۱۵ ثانیه زخم را پانسمان کرده و خونریزی را بند آورد. این دستگاه «ایکس-استات» نامگذاری شده و در واقع سُرنگ بزرگی است که در طراحی آن تغییراتی داده شده است. درون لوله «ایکس-استات» تکه اسفنج‌های کوچکی به اندازه قرص‌های معمولی قرار دارد.

به ظاهر در طراحی این وسیله درمانی از کیت اضطراری پنچرگیری الهام گرفته شده است.

قطعات اسفنجی «ایکس-استات» ریز به شکل قرص‌های کوچک یک سانتی متری در لوله سرنگ تعبیه شده و به محض تخلیه در فضای درون زخم منبسط می‌شوند و راه خونریزی بیشتر را می‌بندند. این قرص‌های اسفنجی کوچک به سطوح مرطوب می‌چسبند و فشار کافی برای توقف خونریزی را به سطح آسیب دیده وارد می‌کنند.

استفاده از «ایکس-استات» بسیار ساده است. کافی است یکی از اعضای بهداری یا دیگر سربازان در اطراف شخص گلوله خورده نوک این وسیله را به درون زخم فرو کرده و با فشار انتهای آن محتویات اسفنجی را به درون زخم تزریق کنند.

«ایکس-استات» هم اینک در نوبت دریافت تأیید اداره مواد غذایی و دارویی ایالات متحده آمریکا قرار گرفته است.

شرکت «رِومِد-ایکس» اعلام کرده که اختراع فوق را در سه اندازه متفاوت طراحی و به صورت انبوه تولید خواهد کرد تا قابلیت استفاده در زخم‌های مختلف را داشته باشد. هر کدام از این سرنگ‌ها از جنس پلی کربنات سبک وزن ساخته شده و بهایی حدود ۱۰۰ دلار خواهد داشت.

سایت «بیزنس اینسایدر» نیز در گزارشی درباره «ایکس-استات» به سابقه سرمایه‌گذاری بنیاد متعلق به بیل گیتس و همسرش در این طرح اشاره کرد.

به نوشته این سایت، بنیاد «بیل و ملیندا گیتس» در تابستان سال گذشته با تأمین بودجه اولیه طرح شرکت «رِومِد-ایکس» و دانشگاه بهداشت و علوم اورگن را در اجرای پروژه «ایکس-استات» یاری کرد.

در همین حال، شرکت «رِومِد-ایکس» اعلام کرده که قصد دارد در آینده اسفنج مخصوص مورد استفاده در «ایکس-استات» را با نوعی ماده قابل جذب در بدن تعویض کند. بدین ترتیب با یک بار استفاده از این وسیله جلوی خونریزی گرفته خواهد شد و نیازی به تعویض پانسمان وجود نخواهد داشت.

حدود پنجاه سال پیش اولین گزارش مفصل و معتبردر مورد مضرات سیگار توسط اداره بهداشت عمومی آمریکا منتشر شد و در آن تاکید شده بود که کشیدن سیگار می‌تواند به سرطان ریه یا بیماری‌های قلبی منجر شود.

طبق آمارهای سازمان بهداشت جهانی، طی نیم قرن گذشته مصرف سیگار در آمریکا کاهش یافته، ولی در سایر نقاط جهان به خصوص کشورهای در حال توسعه در آسیا و آفریقا افزایش یافته است.

بنابراین کشیدن سیگار حتی بیش از گذشته یکی از خطرهای اصلی برای سلامت عمومی، از عوامل اصلی بروز انواع بیماری‌ها و در نتیجه ایجاد هزینه‌ای سنگین برای شبکه بهداشت عمومی تلقی می‌شود.

به گزارش شبکه خبری ان‌بی‌سی، در گزارش جدید اداره بهداشت آمریکا در مورد سیگار که اخیرا منتشر شده تاکید می‌شود که تحقیقات جدید ثابت کرده است که اولا: کشیدن سیگار علاوه بر آن چه تاکنون تصور می‌شد عامل بروز بیماری‌های بیشتری است و ثانیا: خطر ابتلا به سرطان ریه به خاطر کشیدن سیگار به نسبت گذشته افزایش یافته است.

بر اساس این تحقیقات علاوه بر سرطان ریه و بیماری‌های قلبی، کشیدن سیگار در رواج و افزایش بیماری‌های دیگری نظیر نوع دو دیابت، اضمحلال عضلات در سنین بالا، نارسایی در فعالیت جنسی مردان، ورم مفاصل و آرتروز نقش موثری دارد. کشیدن سیگار در عین حال با تضعیف سیستم دفاعی و ایمنی بدن می‌تواند باعث تشدید بیماری‌های تنفسی مثل آسم شود و در مواردی جنین افراد سیگاری را نیز تحت تاثیر قرار ‌دهد.

وب‌سایت خبری هافینگتون پست نیز در همین زمینه می‌نویسد نکته دیگری در گزارش جدید اداره بهداشت آمریکا که توجه کارشناسان پزشکی را جلب کرده این است که امروزه نقش سیگار در ابتلا به بیماری‌هایی نظیر سرطان ریه یا نارسایی قلبی به نسبت پنجاه سال پیش افزایش یافته است. به اعتقاد کارشناسان دلیل این موضوع تغییر در نحوه ساخت و مواد موجود در سیگارهای امروزی است.

کارشناسان سازمان بهداشت جهانی معتقدند که در طی پنجاه سالی که از انتشار اولین گزارش‌ها در مورد مضرات سیگار می‌گذرد شناخت از پیامدهای آن برای سلامت عمومی جامعه و تاثیرات مخربش بر جسم انسان افزایش یافته، ولی متاسفانه در سطح جهان اقدامات لازم برای کاستن از مصرف سیگار به موازات آن پیش نرفته است.

آمارها نشان می‌دهد که درصد افراد سیگاری در جامعه آمریکا از اواسط دهه ۶۰ میلادی تاکنون از ۴۲ درصد به ۱۲ درصد کاهش یافته است. نهادهای مخالف تولید و مصرف دخانیات مدعی‌اند که تحت تاثیر کارزارهای گسترده آنها به خصوص در دو دهه اخیر حداقل جان هشت میلیون نفر از خطر مرگ بر اثر اعتیاد به سیگار نجات پیدا کرده است.

از اواسط دهه ۱۹۶۰ تاکنون حداقل ۲۰ میلیون نفر از مردم آمریکا به خاطر کشیدن سیگار زودتر از موعد جان خود را از دست داده‌اند. طبق آمارهای اداره کنترل بیماری‌های عمومی هنوز هم هر سال بیش از ۴۰۰ هزار نفر از مردم این کشور بر اثر بیماری‌های مرتبط با کشیدن سیگار جان خود را از دست می‌دهند.

کارشناسان بهداشت عمومی معتقدند که جوامع دیگر دنیا نیز باید از تجربه آمریکا بیاموزند. از یک سو باید خطرات و هزینه‌های جانی و مالی این مشکل را جدی بگیرند و از سوی دیگر با به کارگیری روش‌های مختلف مصرف سیگار را کاهش دهند.  

از دیرباز یکی از اصول اساسی زیست شناسی این بود که سرنوشت سلول، مسیری یک طرفه است، یعنی زمانی که قرار شد سلولی به ماهیچه، پوست یا خون تبدیل شود، همیشه به شکل همان سلول باقی خواهد ماند.

در دهه ی گذشته این اصل باطل شد: یک دانشمند ژاپنی چهار فاکتور ساده را وارد سلول های پوست کرد و آنها را به وضعی شبیه سلول های جنینی بازگرداند که می توانند تبدیل به هر نوع سلولی در بدن بشوند. این دانشمند شینیا یاماناکا بود که در سال ۲۰۱۲ میلادی جایزه ی نوبل گرفت.

دانشمندان از این تجربه به شوق آمدند، چرا که نویدبخش درمان هایی انقلابی با بهره گیری از سلول های بدن خود بیمار بود.

با این همه روند استفاده از سلول های پایه (به اصطلاح دیگر بنیادی)، با آن سرعتی که دانشمندان انتظارش را داشته اند پیش نرفته است و تا این اواخر توضیحی برای این مسئله پیدا نشده بود.

اکنون پژوهشگران دانشگاه ییل آمریکا مانع اصلی را بر سر راه بازگرداندن سلول ها به دوره جوانی شناسایی کرده اند: سرعت چرخه سلولی، یا همان مدت زمانی که برای تقسیم و تفکیک سلول ها لازم است.

تفکیک سلولی فرایندی است که طی آن، یک سلول ساده تبدیل به سلولی تخصصی می شود. این فرآیند در طول حیات هر موجود زنده پرسلولی رخ می دهد. حیات از یک سلول ساده آغاز می شود، اما با تقسیم و تفکیک سلولی، انواع سلول های پیچیده و بافت های مختلف به وجود می آیند.

در تازه ترین شماره مجله "سل"، پژوهشگران ییل نوشته اند که وقتی شتاب تقسیم سلول ها به مقدار خاصی می رسد، عواملی که باعث می شوند سلول تنها در یک مسیر معین تکامل یابد، از میان می روند.

در چنین وضعیتی، سلول ها را می توان به آسانی وادار به تغییر هویت کرد تا استعداد تبدیل شدن به انواع سلول های تخصصی – مثلا استخوان، پوست، ماهیچه و جز آنها - را پیدا کنند.

شنگین گائو، استادیار بیولوژی مولکولی در مرکز پژوهش های سلولی دانشگاه ییل و نویسنده اصلی این گزارش می گوید: "برای مقایسه، می توان گفت وقتی که دما به اندازه خاصی بالا برود، سخت ترین فولاد هم چکش خوار می شود و می توان هر شکل دلخواهی را به آن داد. زمانی هم که سلول ها خیلی سریع تقسیم شوند، ظاهرا با برخی موانع روبرو نمی شوند و می توانند استعداد تبدیل شدن به هر نوع سلولی را پیدا کنند."

از دید پژوهشگران، سلول های بنیادی خاصیتی تقریبا جادویی دارند، چون از پیش برنامه ریزی نشده اند و به همین دلیل می توانند به انواع بافت ها تبدیل شوند. اگر دانشمدان بتوانند این سلول ها را کنترل کنند، امید می رود که بیماری هایی همچون آلزایمر، دیابت و پارکینسون درمان شوند.

گروه پژوهشگران سلول های تشکیل دهنده خون را بررسی کردند، سلول هایی که هنگام تقسیم، دستخوش تغییرات خاصی می شوند که سلول های خون را به وجود می آورند. سلول های مولد خون، در حالت عادی فقط سلول های جدید خون تولید می کنند.

با این همه، با وارد کردن فاکتورهای یاماناکا، می توان گاهی – نه همیشه – آنها را به سلول هایی از نوع دیگر تبدیل کرد.

پژوهش جدید نشان می دهد که با این روش، اگر چرخه تقسیم سلول در هشت ساعت یا کمتر کامل شود (سرعتی که برای سلول های بالغ غیرعادی است) سلول های مولد خون می توانند قابلیت تبدیل به هر نوع سلولی را داشته باشند. در مقابل، سلول هایی که چرخه کندتری دارند، به شکل سلول های خون باقی می مانند.

هایفان لین، مدیر مرکز سلول های پایه دانشگاه ییل می گوید: "این کشف، نگرش ما را در باره چگونگی تغییر سرنوشت سلول تغییر می دهد و نشان می دهد که برخی کارکردهای داخلی سلول، از جمله طول چرخه تقسیم آن، می تواند تاثیر بسزایی در تغییر سرنوشت آن داشته باشد."

اما اهمیت این پژوهش فقط در این نیست که موانع تولید سلول های پایه با توضیح می دهد.

به گفته شانگین گائو، بسیاری از بیماری ها ناشی از ناهنجاری هایی در تثبیت صحیح هویت سلول و همچنین ناهنجاری هایی در رفتار چرخه سلولی است، و کشف تازه می تواند کلیدی برای یافتن درمان چنین بیماری هایی به دست دهد.

BBC NEWS

یک مطالعه بزرگ در آمریکا حاکیست که زیاده روی در مصرف نوشیدنی های شیرین، دسر و شیرینی ها می تواند خطر حمله قلبی را افزایش دهد.

براساس این مطالعه مصرف روزانه یک قوطی نوشابه یا معادل آن از نظر مقدار شکر موجود باعث افزایش خطر مرگ در اثر بیماری قلبی می شود.

شکر می تواند باعث افزایش وزن شود و از قبل معلوم بود که چاقی برای قلب بد است.

این مطالعه توسط دکتر کوانهی یانگ و همکارانش در مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ها در آتلانتا و با استفاده از داده های ده ها هزار نفر در آمریکا انجام شده.

و نتایج آن که در نشریه انجمن پزشکی آمریکا منتشر بسیار اخطار دهنده است.

خطر مرگ در اثر بیماری قلبی در کسانی که یک چهارم کالری مصرفی آنها از شکر اضافه شده به غذا می آید سه برابر کسانی بود که شکر خیلی کمتری مصرف می کردند.

سازمان بهداشت جهانی پیش بینی می کند که شکر افزوده به غذا باید کمتر از ده درصد کالری مصرفی را تشکیل دهد. یعنی روزانه ۷۰ گرم برای مردان و ۵۰ گرم برای زنان.

بیشتر بزرگسالان و کودکان در آمریکا و بریتانیا بیش از این شکر مصرف می کنند.

میزان شکر اکنون در بسیاری کشورها روی بسته ماده غذایی چاپ می شود.

اگر میزان شکر ۲۲.۵ گرم یا بیشتر در هر صد گرم باشد زیاد به حساب می آید.

پروفسور نوید ستار از بنیاد قلب بریتانیا می گوید که بدن به شکر نیاز دارد اما زیاده روی در مصرف آن است که باعث اضافه وزن و بعد به طور بالقوه منجر به بیماری قلبی می شود.

به گفته او کارشناسان مدت هاست از خطرات مصرف چربی اشباع شده آگاه بوده اند، همان دانشی که باعث شد صنعت مواد غذایی بسیاری از این چربی ها را حذف کرده و شکر را جایگزین آن کند.

اما حالا معلوم شده که شکر هم زیانبار است.

BBC NEWS

جهش ژنتیکی برای نوشیدن شیر به طور مستقل در بخش‌های مختلف جهان و طی چند هزار سال گذشته در نتیجه گزینش طبیعی قوی تکامل یافت و همواره این پرسش مطرح بوده که چرا این جهش تا این اندازه موثر بوده است. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، در میان توسعه‌های کلیدی در تکامل بشر می‌توان به توانایی وی برای هضم شیر فراتر از آغاز کودکی اشاره کرد. شواهد نشان می‌دهد جهشی که انسان را قادر به نوشیدن شیر در تمامی عمرش کرده، طی 7500 سال اخیر ظاهر شده است. تحلیل اسکلت‌های انسانی در مکانی باستانی در اسپانیا نشان می‌دهد، ژن نوشیدن شیر به سرعت در جهان منتشر شد و این بدین معناست که شیر باید به دلایلی بیش از حضور ویتامین D، برای جذب لاکتوز آن سودمند بوده باشد.

 «اودنی اسوریسدوتی»، زیست‌شناس تکاملی دانشگاه اوپسالای سوئد گفت: سال‌ها این فرضیه مطرح بوده که به دلیل فقدان نور خورشید در شمال اروپا، افراد مجبور به جبران‌کردن کمبود کلسیم و ویتامین D با نوشیدن شیر بوده‌اند؛ اما مطالعات نشان می‌دهد فرضیه جذب کلسیم، بر تکامل هضم لاکتوز تاثیرگذار نبوده است. با مطالعه نمونه‌هایی از بقایای اسکلت هشت انسان که حدود 5000 سال پیش در شمال شرق اسپانیا زندگی کرده‌اند، این محقق و همکارانش دی‌ان‌ای آنها را برای بررسی عمل هضم لاکتوز بررسی کرد و تحلیل‌های آنها نشان داد ساکنان غارهای باستانی اجداد افرادی بودند که در اسپانیای امروزی مرتبا شیر مصرف می‌کنند.

 تیم علمی با استفاده از شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای، امکان رسیدن جهش ژنتیکی مطلوب به انسان مدرن برای هضم شیر به طور تصادفی را رد کرد و نشان داد که انتخاب قوی برای آن وجود داشته است؛ مولفه‌ای که نوشیدن شیر را به امتیازی بزرگ در مقابل افرادی تبدیل کرده که آن را مصرف نمی‌کردند. یافته‌های جدید نمی‌تواند به طور قطعی این مولفه را تعیین کند، اما اسوریسدوتی نظریه‌ جدیدی ارائه‌ داده که بر مبنای آن، مزرعه‌داران اولیه پنیر و ماست را به مدت‌های طولانی پیش از نوشیدن شیر مصرف می‌کردند، زیرا هضم آنها آسان‌تر است، اما در زمان‌های قحطی و زمانی فقدان محصولات کشاورزی و مصرف کامل فراورده‌های لبنی، افراد مجبور به نوشیدن شیر می‌شدند؛ در این میان، آنهایی که دارای جهش ژنتیکی برای هضم آن بودند، از قحطی نجات می‌یافتند و افرادی که قادر به هضم لاکتوز نبودند، مبتلا به نوعی اسهال می‌شدند که زندگی آنها را تهدید می‌کرد.

 در حال حاضر، با این که شیر در نقاط مختلف تکامل انسانی منبع غذایی خوبی بوده، موقعیت‌هایی که موجب ایجاد فشارهایی برای مصرف آن شده، هنوز ناشناخته مانده‌اند.

 جزئیات این مطالعه در مجله Molecular Biology and Evolution منتشر شد.

هر چه قدر شخصی منزلش را پاکیزه نگه دارد، میکروب‌ها و باکتری‌های مضر در مکان‌هایی پنهان می‌شوند که کمتر شخصی به آنها شک می‌کند.

 به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، میکروب‌ها در جاهای مختلفی از جای خیمردندان در حمام گرفته تا دستگیره‌های اجاق گاز وجود دارند؛ با این حال، سارا هامفریز، مدیر اجرایی مجله معتبر انگلیسی‌زبان Real Simple معتقد است عجیب‌ترین نقطه آلوده به میکروب در منزل قوری چای یا قهوه است.به هر میزان که این وسیله پاکیزه نگه داشته شود، رسوب‌های معدنی موجود در آب با گذر زمان موجب انباشت باکتری‌ها می‌شود.

 این کارشناس همچنین معتقد است دیوارهای سرویس بهداشتی، کنترل تلویزیون و کلیدهای برق از مکان‌هایی هستند که افراد به وجود میکروب‌ها در آنجا کمتر شک می‌کنند، اما این نقاط باکتری‌های زیادی را در خود جای داده‌اند.

نتایج دو پژوهش عمده نشان می‌دهد برخی از ژن‌هایی که عامل بیماری‌هایی مثل دیابت نوع دوم، افسردگی درازمدت، کرون، لوپوس، سیروز صفراوی و در کمال شگفتی اعتیاد به سیگار در انسان‌های امروزی است، از نئاندرتال‌ها به ارث رسیده است.

در این تحقیق وسیع، دانشمندان فرمول ژنتیکی حدود هزار نفر از انسان‌های امروزی را با دی‌ان‌ای استخوان شست پای یک زن نئاندرتال که در غاری در سیبری کشف شده بود، مقایسه کردند.

آنها سال گذشته ژنوم تقریبا کامل این زن را تعیین و منتشر کرده بودند.

در میان این هزار نفر ۱۷۶ نفر هم از مردم صحرای جنوب آفریقا بودند. این گروه به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شده بودند؛ زیرا دی‌ان‌ای نئاندرتال‌ها در مردم شرق آسیا و اروپا یافت می‌شود اما بومیان آفریقا فاقد ژن نئاندرتال‌ها هستند چون اجداد آنها به قاره‌های دیگر مهاجرت نکردند و با نئاندرتال‌ها آمیزش نداشتند.

این مقایسه نشان داد که ژن نئاندرتال‌ها بصورت همگون در تمام ژنوم انسان‌های امروزی پراکنده نیست اما بعضی از نواحی هم کاملا عاری از ژن نئاندرتال‌ها است.

سریرام سانکارارامان یکی از محققانی که بر روی ژن نئاندرتال‌ها تحقیق کرده به بی بی سی گفت مناطقی در ژنوم انسانهای امروزی وجود دارد که کاملا عاری از ژن‌های نئاندرتال‌هاست چون انتخاب طبیعی باعث حذف ژن‌های مضر و بد شده است.

این مناطق عاری از ژن نئاندرتال ها بویژه در ژن‌های تولید اسپرم بر روی کروموزوم X (کروموزوم مونث) دیده می شوند. به این ترتیب شاید بتوان به این نتیجه رسید که باروری فرزندان انسان-نئاندرتال کم بوده است، درست مثل حیوانات گونه‌های نزدیک که با هم جفتگیری می‌کنند.

پروفسور دیوید رایش، استاد ژنتیک دانشگاه هاروارد معتقد است در تفسیر یافته های این پژوهش باید احتیاط کرد چرا که ژن نئاندرتال‌ها بخش اندکی از ژنوم ما را تشکیل می‌دهد اما در کل "ژن‌های نئاندرتال‌ها بیشتر ژن‌های بد بوده تا ژن خوب."

آن مقدار که از ژن نئاندرتال‌ها در ما باقی مانده، باعث ایجاد شماری از بیماری‌هاست، البته بعضی از آنها هم باعث کاهش بیماری می‌شوند؛ مثلا ژن نئاندرتال‌ها هم باعث افزایش و هم باعث کاهش بیماری کرون، نوعی بیماری التهابی دستگاه گوارش، می شود.

به علاوه، ژن‌های نئاندرتال‌ها در ژن‌های پوست و مو و ناخن غیر آفریقایی‌ها بیشتر دیده می‌شوند.

انسانهای اولیه که به بیرون از قاره آفریقا مهاجرت می‌کردند باید در آب و هوای سرد دوام می آوردند در حالی که نئاندرتال ها از مدت‌ها قبل خود را با آب و هوای سرد تطبیق داده بودند بنابراین برای پوست، مو و ناخن ضخیم تر و محکم‌تر به ژنهای آنها نیاز بود.

علاوه بر این پوست نقش مهمی در دفاع بدن در مقابل عوامل بیماری‌زا دارد.

این بررسی همچنین نشان داد ژن‌های نئاندرتال‌ها در بیماری‌های اتوایمیون (خودایمنی) نقش دارند و همچنین ژن (آلل) اعتیاد به سیگار بویژه در اروپایی‌ها هم از نئاندرتال ها به ما به ارث رسیده است.

البته این به آن معنا نیست که نئاندرتال‌ها در غارها مشغول دود و دم بوده‌اند بلکه نشان می‌دهد این ژن احتمالا کارکردهای مختلفی دارد و یکی از تاثیرات آن ترک سیگار را دشوار می‌کند.

دانشمندان البته هنوز نمی‌توانند به این سوال جواب بدهند که آیا ژن‌های بیماری‌زای نئاندرتال‌ها در خود آنها هم باعث این بیماری‌ها می‌شده یا جهش ژنتیکی باعث بیماری‌زا شدن این ژن‌ها برای ما شده است.

نئاندرتال ها سی هزار سال پیش منقرض شدند اما دقیقا روشن نیست چرا.

برخی معتقدند این شاید نخستین نسل کشی تاریخ بوده و هومو ساپینس‌ها پسرعموهای نئاندرتال خود را قتل‌عام کرده‌اند.

برخی دیگر نیز دلایل دیگری از جمله آب و هوا یا بیماری را دلیل محو شدن نئاندرتال ها از صحنه روزگار می‌دانند اما به هر حال نئاندرتال‌‍‌ها هنوز در ما حضور دارند و با ما زندگی می‌کنند و بر زندگی ما تاثیر می‌گذارند و شاید هم انتقام خون اجدادشان را می‌گیرند.

BBC NEWS

تصویری از دندان یک قربانی طاعون

دانشمندان مدعی‌اند دو مورد از خانمان‌براندازترین طاعون‌های تاریخ بشر ممکن است دوباره ظاهر شوند.

 به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، بر اساس تحقیقات جدید، طاعون جاستینیان و مرگ سیاه که در گذشته‌های دور نیمی از جمعیت اروپا را به کام مرگ بردند، بر اثر گونه‌های متمایز پاتوژنی یکسان شکل گرفتند. یکی از این گونه‌ها به خودی خود ناپدید شد و دیگری منجر به گسترش جهانی و ظهور بیماری دوباره در اواخر دهه 1800 شد و یافته‌های جدید نشان می‌دهد گونه جدید طاعون ممکن است در آینده دوباره در میان انسان‌ها ظهور کند. تحقیقات هندریک پواینار، مدیر «مرکز دی‌ان‌ای باستانی» دانشگاه مک‌مستر و همکارانش قابل‌توجه است زیرا اکنون اطلاعات اندکی در مورد منشا طاعون جاستینیان (طاعونی که به سرنگونی امپراتوری روم کمک کرد) و ارتباط آن با «مرگ سیاه» در 800 سال بعد وجود دارد و دانشمندان امیدوارند تحقیقات جدیدشان به درک بهتر دینامیک بیماری‌های عفونی مدرن از قبیل نوعی طاعون که هنوز هم سالانه هزاران نفر را به کام مرگ می‌برد، کمک کند.

اجساد کشف شده قربانیان طاعون در باواریای آلمان(دانشگاه مونیخ) M. Harbeck

 طاعون جاستینیان حدود قرن ششم میلادی ظاهر شد و بین 30 تا 50 میلیون نفر (نیمی از جمعیت جهان) را از بین برد و طاعون سیاه نیز 800 سال پس از آن، 50 میلیون نفر از مردم اروپا را به کام مرگ فرستاد.

 با استفاده از شیوه‌های پیشرفته، محققان دانشگاه‌های مک‌مستر، آریزونای شمالی و دانشگاه سیدنی، قطعات ریز دی‌ان‌ای را از دندان‌های 1500 ساله متعلق به دو قربانی طاعون جاستینیان در آلمان ایزوله کردند؛ با تحلیل این قطعات کوچک، آن‌ها ژنوم قدیمی‌ترین باکتری یرسینیا پستیس را بازسازی کردند.

 این باکتری مسئول طاعون جاستینیان بود و دانشمندان آن را با پایگاه داده‌های ژنوم‌های بیش از 100 گونه معاصر مقایسه کردند؛ آنها دریافتند مسئول شیوع این طاعون یک "بن‌بست" تکاملی بود و این بن‌بست متفاوت از گونه‌های دخیل در مرگ سیاه و دیگر طاعون‌هایی بود که پس از آن آمدند.

 دانشمندان می‌دانند که باکتری یرسینیا پستیس از جوندگان در طول تاریخ به انسان منتقل شد و مخازن جوندگان این طا‌عون هنوز در بسیاری از بخش‌های جهان وجود دارد.

 جزئیات این مطالعه در مجله The Lancet Infectious Disease منتشر شده است.

محققان آمریکایی یک ابر چسب پزشکی تولید کرده‌اند که برای توقف فوری خونریزی در میدان جنگ یا در عمل‌های جراحی قلب کاربرد دارد.

به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، «چسب پوستی» (skin glue) نوعی چسب پزشکی است که برای چسباندن دو لبه زخم استفاده شده و جایگزین بخیه یا منگنه جراحی محسوب می‌شود.پیش از این مقاومت چسب‌های پزشکی برای استفاده درون بدن با توانایی تحمل فشار پمپاژ خون در قلب یا عروق خونی اصلی مورد آزمایش قرار نگرفته بود.

 محققان کالج پزشکی هاروارد با الهام از حلزون بی صدف یا لیسه (slug)، چسب پزشکی جدیدی را تولید کرده‌اند که علاوه بر برخورداری از خاصیت ضد‌ آب بودن، ظرف چند ثانیه با تاباندن نور فرابنفش بسرعت به بافت متصل می‌شود.

 پروفسور «جفری کراپ» از پزشکان بیمارستان بیرگام و زنان در بوستون و یکی از نویسندگان تحقیق تأکید کرد: این چسب جراحی در عملهای جراحی باز و تهاجمی کاربرد دارد و برای بستن بافت‌های پویایی مانند عروق خونی، قلب و روده قابل استفاده است.

 این چسب پلیمری ضد آب و خون می تواند در آینده به جای بخیه در قلب، روده یا عروق خونی مورد استفاده قرار گیرد.

 ابر چسب پزشکی بر روی قلب خوک که شبیه قلب انسان است، مورد آزمایش قرار گرفت که به ترمیم نقص مادرزادی قلبی کمک کرد. محققان امیدوارند که این چسب پزشکی دو تا سه سال آینده به بازار عرضه شود.

 نتایج این دستاورد در مجله Science Translational Medicine منتشر شده است.

یک شرکت چاپ زیستی در سن دیگو در نظر دارد از اولین چاپگر عضو یعنی کبد انسان تا پایان سال 2014 رونمایی کند.

به گزارش خبرگزاری مهر، هنوز محققان به پیشرفت چشمگیر خود در تولید بافت با تولید سیستم عروقی مورد نیاز برای تولید مواد مغذی و اکسیژن  دست نیافته اند.مایک رنارد نایب رئیس شرکت اورگنوو در سن دیگو گفت: این شرکت می تواند بر مسئله سیستم عروقی تا حدی غلبه کند.

وی یادآور شد که محققان این شرکت توانستند به ضخامت بیش از 500 میکرون دست یابند و موفق شدند که بافت کبد را در یک حالت کاملا کاربردی با ویژگیهای ذاتی خود برای 40 روز حفظ کنند.

رنارد یادآور شد که محققان توانستند سلولهای فیبروبلاست و اندوتیلیال را کنار هم قرار دهند تا کار توسعه شبکه های کوچک عروقی شکل گرفته و این شرکت به بافت ضخیم مد نظر خود با قابلیت دوام مناسب سلولها دست یابد.

گروهی از پژوهشگران نتیجه گرفته‌اند که جیمز باند می بایست فردی دائم‌الخمر، از کار افتاده و گرفتار ناتوانی جنسی بوده باشد.

براساس تحقیقاتی که نتایج آن در نشریه علمی "ژورنال پزشکی بریتانیا" منتشر شده، شرحی که ایان فلمینگ، نویسنده مجموعه کتاب های جیمز باند، مامور خبره سازمان اطلاعات خارجی بریتانیا نوشته نشان می‌دهد که میزان مصرف الکل آقای باند به طرز قابل توجهی از حداکثر میزان توصیه شده بالاتر بوده است.

این میزان مصرف الکل باعث ابتلای جیمز باند به بیماری کبدی و لرزش دست شده و او را دچار مرگی زودرس می کرد.

در این تحقیق، چند متخصص پزشکی تمامی چهارده کتاب ایان فلمینگ در مورد جیمز باند را به دقت مطالعه و میزان الکل مصرفی قهرمان کتاب را یادداشت کردند.

روزهایی که آقای باند به هر دلیل، به نوشابه الکلی دسترسی نداشت هم در این مطالعه منظور شد.

نتیجه به دست آمده نشان می‌دهد که جیمز باند هر هفته حدود ۹۲ واحد الکل مصرف می کرد که تقریبا چهار برابر حداکثر میزانی است که از لحاظ پزشکی، امن یا مجاز تشخیص داده شده است.

در بعضی روزها، الکل مصرفی جیمز باند به بیش از ۴۸ واحد می‌رسید و در مجموع، در طول ۸۷ روز و نیم عملیات گزارش شده در این کتاب‌ها، او فقط دوازده روز و نیم را بدون مصرف مشروبات الکلی سپری کرده.

در مجموع، این گزارش تحقیقی نشان ‌می‌دهد که متوسط الکل مصرفی آقای باند در هر روز معادل الکل موجود در یک و نیم بطر شراب بوده است.

انتظارات بی‌مورد

نتیجه‌ای که از این مطالعه به دست آمده حاکی از آن است که جیمز باند به دلیل افراط در میخواری در معرض ابتلا به انواع امراض مرتبط با افراط در مصرف الکل قرار داشته است.

علاوه بر این، فردی با چنین شیوه زندگی و وجود چنین سطحی از الکل در خون، قادر به انجام عملیات دقیق، ظریف و عموما پر تقلایی نبوده که به او نسبت داده شده و توانایی جسمی و فکری لازم برای انجام چنین عملیات مهمی را نداشته است.

موضوع دیگری که در این گزارش مورد توجه قرار گرفته این است که نوشیدن این مقدار الکل بر توانایی جنسی آقای باند هم اثر گذاشته و انتظاراتی که در این زمینه از او می رفته برآورده نمی‌شده است.

همچنین، سازمان اطلاعات خارجی بریتانیا برای استفاده از توانایی ها و تجارب آقای باند فرصت چندانی نداشته و عمر این مامور خبره از پنجاه و چند سال بیشتر نبوده است.

نویسندگان این گزارش در نتیجه‌گیری خود، نوشته‌اند که مصرف هفتگی الکل در حد چهار برابر حداکثر میزان توصیه شده برای مردان بالغ، احتمال ابتلای جیمز باند به مشکلاتی مانند نارسایی کبدی، ناتوانی جنسی و سایر عوارض افراط در مصرف الکل و همچنین خطرات آسیب و حتی مرگ در نتیجه کار تحت تاثیر الکل را به شدت افزایش می داد.

در این گزارش آمده است که اگرچه این پژوهشگران "از فشار اجتماعی برای مصرف الکل هنگام مقابله با تروریست‌ها و ماجراجویان بین‌المللی آگاه هستند، اما توصیه آنان به آقای باند این بود که هرچه سریعتر برای بررسی‌های بیشتر به پزشک مراجعه کند و همزمان بکوشد دست کم مصرف الکل خود را به حد متعارف و امن کاهش دهد."

در پایان این گزارش به یکی از عبارات مشهور جیمز باند در مورد نحوه درست کردن کوکتل مورد علاقه او اشاره شده است که تاکید داشت مشروب او را "به جای هم زدن، با یخ تکان دهند."

گزارشگران این درخواست را بی‌مورد تشخیص داده و نوشته‌اند با توجه به لرزش دست آقای باند، این کوکتل به هر صورت که درست می شد، با قرار گرفتن در دستش حتما به شدت تکان می‌خورد.

BBC NEWS

در بسیاری از سنت‌های درمانی، روده اهمیت زیادی در رابطه با سلامت روانی دارد. اما دانشمندان در ابتدا به این مساله اهمیت چندانی نمی‌دادند. اکنون یافته‌های جدید علمی نشان می‌دهند که مغز و روده ارتباطی قوی با یکدیگر دارند.بر اساس گفته بسیاری از دانشمندان، مواد غذایی می‌توانند در دستگاه گوارشی واکنش‌هایی ایجاد کنند که باعث تغییرات روحی در انسان می‌شود. برخی از دانشمندان حتی گمان می‌برند که مواد غذایی بر شخصیت‌ها نیز تاثیر می‌گذارند.
این ایده که روده منشا احساسات انسان است، بخشی از پزشکی سنتی است. در سنت‌های بهداشتی آسیایی، شکم مرکز بدن و منشا استحکام روحی است. اما پژوهشگران مدت زمانی طولانی به این مساله اهمیت نمی‌دادند و آن را جدی نمی‌گرفتند.

رابطه‌ی خاص روده با مغز

در مغز انسان هیچ بخشی وجود ندارد که مخصوص دستگاه گوارشی باشد. ولی ۴ تا ۵ برابر اعصابی که در نخاع وجود دارند، از دیوار‌ه‌های روده می‌گذرند. این اعصاب حتی می‌توانند مزه‌های مختلف غذا را نیز تشخیص دهند. اما با وجود این شکم و مغز همواره در ارتباط هستند. مغز سیگنال‌های مربوطه را از طریق گردش خون یا از طریق هورمون‌ها دریافت می‌کند. سپس این سیگنال‌ها در مغز به بخشی که مربوط به احساسات است، انتقال داده می‌شوند. این رابطه نزدیک بین شکم و احساسات در طی دوران تکامل انسان شکل گرفته است. این مساله حتی در زندگی عادی برای همه مشخص است: گرسنگی حال را بد می‌کند و اگر هم انسان از نظر روحی حالش خوب نباشد، اشتها ندارد. 

تاثیرات نوع مواد غذایی بر روح و روان انسان

غذایی که انسان مصرف می‌کند، در مغز دقیقا ثبت می‌شود. اگر او اشتها داشته باشد و دستگاه گوارشی‌اش درست کار کند، سیستم درست است. اما اگر در دستگاه گوارشی اختلالی ایجاد شود، مغز متوجه این مساله می‌شود. به همین دلیل بسیاری از بیماری‌های مربوط به روده با ترس و افسردگی همراه هستند.

برخی از پژوهشگران تاثیرات مستقیم نوع غذا را بر رفتار و حالت موش‌های آزمایشگاهی بررسی کرده‌اند. آنها به این نتیجه رسیده‌اند که نوع ماده غذایی تاثیر مستقیم بر حال موش‌ها دارد.

اگر این امر در میان انسان‌ها نیز صدق کند، این یافته‌ای بسیار موثر خواهد بود، زیرا می‌توان از این طریق با بیماری‌‌های روحی و روانی مبارزه کرد. اما از طرف دیگر، برخی پژوهشگران با این یافته‌های علمی محتاط‌تر برخورد می‌کنند و می‌گویند که این مساله به فاکتورهای متعدد دیگری بستگی دارد. آنها قصد دارند که در سال آینده تحقیقی در این مورد انجام دهند و کشف کنند که تغییرات در نوع مواد غذایی چه تاثیراتی بر مغز انسان می‌گذارد.

DW.DE

انسان‌ها هر چه بیشتر پا به سن می‌گذارند، بیشتر نیز این احساس بهشان دست می‌دهد که زمان به سرعت برق و باد سپری می‌شود. این احساس از کجا می‌آید؟ آیا می‌توان ضرباهنگ زمان را کند کرد. کلید حل این "مشکل" در دستان خود ماست."انگار همین دیروز بود!"

این جمله‌ای است که خیلی‌‌ها یا خود آن را به زبان آورده‌اند یا اغلب از دیگران شنیده‌اند. آدم‌ها وقتی به گذشته، زمانی که خردسال یا جوان بوده‌اند، نگاه می‌کنند غالبا به نظرشان می‌آید که آن دوران، زمان بسیار کندتر می‌گذشت. آن وقت‌ها "یک سال" واقعا به معنای "دوازده ماه" بود و به یاد می‌آورند که روزها و ماه‌ها مثل حالا به چشم بهم زدنی سپری نمی‌شد.

این گونه دریافت از زمان و تند شدن ضرباهنگ آن هنگامی که انسان‌ها پا به سن می‌گذارند، موضوع پژوهش‌های علمی نیز بوده است. برای نمونه در سال ۲۰۰۵ پژوهشی در رابطه با "اثرات سن در درک از زمان" از سوی دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان در شهر مونیخ انجام گرفت، که نتایج قابل توجهی به همراه داشت.

در این پژوهش روانشناسان از افراد ۱۴ تا ۹۴ ساله خواسته بودند تا بگویند به نظر آنها ده سال گذشته با چه سرعتی سپری شده است. نتیجه نشان می‌داد که پرسش‌شوندگان مسن در مقایسه با جوان‌ترها به وضوح این احساس را داشته‌اند که زمان سریع‌تر بر آنان گذشته است.

چرا اینگونه است؟

حافظه، حافظه، حافظه

به نوشته "اشپیگل آنلاین" شماری از روانشناسان در پاسخ به این پرسش به یک بازی محاسباتی اشاره می‌کنند؛ به گفته آنان هر شخصی به طور خودکار یک بازه زمانی خاص را در رابطه با سال‌های عمرش در ذهن دارد. برای یک کودک ۳ ‌ساله‌، یک سال به معنای یک سوم زندگی‌اش و برای یک فرد ۸۰ ساله یک سال‌، یک هشتادم عمرش است. به گفته آنان از همین رو جای تعجب نیست که یک سی‌ام، یک پنجاهم یا یک هشتادم زندگی برای افراد بزرگسال بسیار کوتاه به نظر می‌آید.

هر چند این توجیه به نظر قابل قبول می‌آید، اما با این حال تمام پژوهشگران بر سر پذیرش آن اتفاق نظر ندارد.

مارک ویتمان، یکی از پژوهشگران مؤسسه روان‌شناسی و بهداشت روان شهر فرایبورگ، اعتقاد دارد که این توجیه "بسیار محاسباتی" است و می‌گوید: «فکر نمی‌کنم که درک از زمان در مغز انسان اینگونه کار کند.»

به گفته وی اغلب اتفاق می‌افتد که یک فرد ۶۵ ساله هنگامی که وارد دوران بازنشستگی می‌شود، احساس می‌کند که ضرباهنگ زمان ناگهان کند شده است و به اصطلاح "دیر می‌گذرد".

در همین حال خیلی‌ها این تجربه را داشته‌اند که زمانی که مجبور به انجام کارهای خسته‌کننده بوده‌اند یا حوصله‌شان سر رفته، احساس کرده‌اند که عقربه‌‌های ساعت به کندی از جایشان تکان خورده‌اند. مارک ویتمان می‌گوید: «پژوهش‌ها در خانه سالمندان دقیقا این حالت را تأیید کرده‌اند. زمان برای افراد بسیار کند گذشته تا وقتی که مثلا موقع غذا یا نظافت رسیده است. اما بعد که از همان فرد پرسیده شده روزش چطور گذشته، پاسخ داده: بسیار سریع.»

به گفته آقای ویتمان عامل اصلی در نحوه دریافت ما از زمان به حافظه بستگی دارد؛ هر چه بیشتر حوادث و اتفاقات را به یاد داشته باشیم‌، دوره زمانی نیز به نظرمان طولانی‌تر بوده است.

کلید در دستان ماست

این روانشناس آلمانی در کتاب خود با نام "زمان حس شده" می‌نویسد که همین عامل برای نمونه موجب می‌شود تا وقتی به تعطیلات می‌رویم، روزهای اول این حس را داشته باشیم که زمان کند می‌گذرد.

در ابتدای سفر بایستی مسیر را طی کنید، بعد وارد مکانی ناشناخته می‌شوید که بایستی آن را کشف کنید و در این راه با چیزهای جدید برخورد می‌کنید و آشنا می‌شوید. اما بعد از چند روز که دیگر چم و خم مکان دستتان آمده و هر صبح از همان نانوایی همیشگی نان تازه می‌خرید، همان مسیر همیشگی تا ساحل را می‌روید و همان مغازه‌های همیشگی را سر راه می‌بینید، ناگهان به نظرتان می‌آید که روزها به سرعت سپری شدند و تعطیلات به پایان رسید.

به گفته مارک ویتمان این مثال ساده نحوه گذراندن تعطیلات را می‌توان به کل زندگی تعمیم داد.

"اولین‌هایی" که انسان در جوانی تجربه می‌کند، مثل اولین بوسه، اولین نوشیدنی الکلی یا اولین حقوق تا آخر عمر به طور پررنگ در خاطر باقی می‌مانند. او ادامه می‌دهد: «وقتی که آدم ۱۵ سال است که ازدواج کرده، هر روز سر همان کار همیشگی می‌رود و هر تابستان هم به همان جای همیشگی سفر می‌کند، زمان به نظرش بسیار سریع می‌گذرد.»

با در نظر گرفتن این نکته می‌توان گفت که مقصر اصلی گذشت سریع زمان خود ما هستیم. انسان هر چه بیشتر پا به سن می‌گذارد، بیشتر نیز از دست زدن به تجربه‌های جدید سر باز می‌زند. اما هر چه بیشتر حوادث و تجربه‌های جدید و تازه را از سر بگذرانیم‌، به همان نسبت نیز حافظه‌ اتفاقات بیشتری را در خود جای می‌‌دهد.

به این ترتیب سال‌های بعدتر هنگامی که به گذشته نگاه می‌کنیم و خاطرات را به یاد می‌آوریم، اینگونه به نظرمان نخواهد آمد که زمان به سرعت برق و باد سپری شده است.

کلید در دستان خود ماست‌. کافی است که از رویارویی با تجربه‌های جدید نترسیم و خود را بار دیگر برای تجربه "اولین‌ها" آماده کنیم؛ اولین درس نواختن گیتار یا اولین سفر به تنهایی.

dw.de

گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، یک متخصص طب ورزش گفت:«اختلالات الکترولیتی، ناشی از مصرف داروها ممکن است سبب گرفتگی عضلات در افراد مسن شود.»

دکتر صفر چراتی، با بیان اینکه اسپاسم عضلانی در افراد مختلف با شرایط و سنین مختلف دلایل متفاوتی دارد،یکی از دلایل اصلی گرفتگی عضلات در افراد مسن اختلالات الکترولیتی ناشی از مصرف داروهایی مانند داروهای قلبی است.

وی با اشاره به تاثیر کم‌آبی بر اسپاسم های عضلانی، بیان داشت: ورزشکاران ممکن است به علت از دست دادن آب در حین ورزش، دچار اسپاسم های عضلانی شوند. ضمن اینکه اختلالات عصبی عضلانی نیز می تواند در ایجاد این مشکل نقش داشته باشد.

استادیار دانشگاه علوم پزشکی ایران با بیان اینکه بر خلاف تصور رایج کمبود کلسیم نقش چندانی در گرفتگی عضلات ندارد، افزود: اختلالات الکترولیتی بیشتر مربوط به پتاسیم است هرچند در موارد شدید کمبود کلسیم نیز می‌تواند فرد را دچار گرفتگی عضلات کند.

وی گرفتگی عضله پشت ساق را یکی از شایع‌ترین اسپاسم‌های عضلانی به ویژه در ورزشکاران ذکر کرد و ادامه داد: مصرف آب کافی قبل، حین و بعد از مسابقه یکی از اصول مهم است که باید مورد توجه ورزشکاران قرار گیرد. البته چنانچه ورزش طولانی مدت و بیش از یک ساعت باشد باید همراه با آب گلوکز هم به بدن برسد و به همین دلیل توصیه می‌شود ورزشکاران از نوشیدنی‌های ورزشی به میزان کافی استفاده کنند.

دکتر صفر چراتی با تاکید بر لزوم گرم کردن کافی و انجام حرکات کششی پیش از آغاز به ورزش، تصریح کرد: ورزشکاران باید سرد کردن پس از ورزش را نیز جدی بگیرند تا دچار مشکلاتی مانند گرفتگی عضلات نشوند.

عطسه ناگهانی یک نفر برای اطرافیانش معمولا نا‌خوشایند است. اما در عین حال نیز گفته می‌شود که جلوگیری از عطسه می‌تواند به پرده گوش صدمه بزند و ناسالم است. جواب علمی این مساله چیست؟

گفته می‌شود که از نظر بهداشتی بهتر است هنگام عطسه سوراخ‌های بینی را بسته نگه داشت. اما در برخی نشریات علمی گزارش‌هایی در این زمینه منتشر شده که نشان می‌دهند افرادی به علت بسته نگه داشتن بینی خود، هنگام عطسه ناشنوا شده‌‌اند.

متخصصان آلمانی در زمینه گوش و حلق و بینی نیز توصیه می‌کنند که هنگام عطسه نباید بینی را بسته نگه داشت، زیرا این کار می‌تواند عواقبی خطرناک به همراه داشته باشد.

آمار دقیقی در این‌باره هنوز موجود نیست. اما می‌توان از این موارد نتیجه گرفت که با بینی باز عطسه کردن سالم‌تر است.

پاک کردن شش‌ها از طریق عطسه

در هنگام عطسه کردن حدود ۴۰ هزار ذره با سرعت ۱۵۰ کیلومتر در ساعت از بینی به بیرون رانده می‌شوند. این واکنش بدنی (عطسه) برای مثال می‌تواند توسط ذرات خاک به‌وجود آید؛ ذراتی که عصب داخل غشای مخاطی بینی را تحریک می‌کنند. این عصب پیام را به قسمت مربوط به عطسه در مغز می‌رساند.

واکنش عطسه خود عملکرد خاصی دارد. با فشار زیادی که هوا از شش‌ها به بیرون رانده می‌شود، راه‌های تنفسی تمیز و پاک می‌شوند. این ذرات در غیر این صورت در شش‌ها می‌ماندند.

پژوهشگران بیمارستان تحقیقاتی "ایزمیر آتاتورک" در ترکیه در مقاله‌ای آورده‌اند که هنگام عطسه با دهان نیمه باز، فشار در حفره بینی برای مدت کوتاهی به شدت افزایش می‌یابد. این فشار هم اندازه فشاری است که ماهیچه قلب یک بیمار فشار خون دارد آنهم در زمانی که ماهیچه‌های قلب دچار بیشترین انقباض هستند.

نور نیز می‌تواند محرک یک عطسه باشد

علاوه بر خاک، فاکتورهای دیگری همچون نور هم می‌توانند ایجاد عطسه کنند. پژوهشگران گمان می‌برند که در هنگام نگاه به نور ارتباطی بین واکنش چشم و مرکز عطسه ایجاد می‌شود. به این معنا که محرک نور علاوه بر عصب چشم، عصب مربوط به عطسه را نیز تحریک می‌کند.

DW.DE

ریزش موی سر مشکلی است که شمار زیادی از انسان‌ها با آن مواجه هستند اما تا کنون علم پزشکی موفق به یافتن راهی برای درمان آن نشده است. اخیرا نتایج پژوهشی منتشر شده که امیدهای فراوانی را در این زمینه برانگیخته است. 

فیزیوتراپیست های دانشگاه بریتانیایی کینگز کالج با مطالعه بر روی کفش های کف گرد به این نتیجه رسیده اند که این کفش ها مزیت چندانی نسبت به کفش های معمولی در کاهش کمردرد ندارند.

کفش های کف گرد که حدود بیست سال است روانه بازار شده اند، کفش هایی هستند که سطح خارجی کف آنها محدب است.

به همین خاطر، این کفش ها از ثبات چندانی برخوردار نیستند و صاحبان آنها در هنگام ایستادن باید به طور فعالانه برای حفظ تعادل تلاش کنند.

سازندگان کفش های کف گرد و همین طور بعضی از پزشک ها بر این باورند که این تلاش فعالانه که همراه با انقباض عضلات اندام تحتانی، کمر و شکم است، به افرایش استحکام ستون فقرات و کم شدن ضایعات آن منجر می شود.

سیان مک ره، فیزیوتراپیست محقق کینگزکالج می گوید مراجعه کنندگان زیادی از فیزیوتراپیست ها درباره فایده پوشیدن کفش های کف گرد سوال می کنند و به همین خاطر او وهمکارانش بر روی این موضوع مطالعه کرده اند تا متوجه مزایای پوشیدن این کفش ها شوند.

محققان تحقیقات خود را بر روی ۱۱۵ نفر از افرادی انجام دادند که دچار کمردرد مزمن هستند.

این افراد به دو گروه تقسیم شدند و از یک گروه خواسته شد روزانه به مدت ۲ ساعت در حین پیاده روی و ورزش کفش ورزشی معمولی به پا کنند و از گروه دوم خواسته شد به همین مدت کفش کف گرد بپوشند.

این افراد همچنین به مدت ۴ هفته در جلسات آموزشی شرکت کردند.

محققان پس از شش هفته این افراد را مورد ارزیابی قرار داند. ارزیابی های دوم و سوم پس از شش ماه و یک سال انجام شد.

نتیجه به دست آمده با تبلیغات صورت گرفته برای کفش های کف گرد متفاوت بود.

گزارش منتشر شده در نشریه ستون فقرات نشان می دهد که ۵۳ درصد از کسانی که در مدت آزمون کفش ورزشی معمولی به پا داشتند، از بهتر شدن خود خبر داده اند.

رقم بهبودی برای کسانی که کفش کف گرد به پا داشتند، ۳۱ درصد گزارش شده است.

به گفته دکتر مک ره، پزشکان و فیزیوترپیست ها می توانند به بیماران خود توصیه کنند که پوشیدن این دو نوع کفش تفاوت چندانی با هم ندارد ولی اگر بیمار در حین راه رفتن و ایستادن دچار درد می شود، بهتر است کفش تخت صاف به پا کند.

نوئل می، سخنگوی شرکت ام بی تی که سازنده عمده کفش های کف گرد است می گوید تحقیقات زیادی انجام شده که نشان می دهد این نوع کفش ها با کاستن از فشار وارد شده بر مفاصل باعث کاهش درد می شود.

به گفته او، کفش های کف گرد به خاطر انقباض فعال عضلات باعث می شود فرد در وضعیت صاف تر و درست بایستد و راه برود.

BBC © 2013

دانشمندان دانشگاه کلمبیای انگلستان معتقدند نوعی ژن می‌تواند ایجاد نگرش‌ منفی را بیش از جنبه مثبت آن برای حاملانش به همراه داشته باشد.

 به گزارش سرویس پژوهشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در مطالعه انجام‌شده 207 شرکت‌کننده برای داشتن ژنی موسوم به ADRA2B آزمایش شدند.

 این مولفه پیش‌تر با توانایی فزاینده برای کدبندی‌ خاطره‌های عاطفی مرتبط بوده است.

 در این تحقیق مجموعه‌ 84 واژه در فلش‌های سریع به شرکت‌کنندگان نشان داده شد که این لغات برای برانگیختن عواطف مثبت، منفی و خنثی طراحی شده‌ بودند.

 محققان پلک‌زدن همراه با توجه را به عنوان آزمایش درک از واژگان در نظر گرفتند.

 آن‌ها دریافتند افراد در شناسایی لغت‌های ارائه‌شده و فقط در کسری از ثانیه پس از لغت دیگر مشکل داشتند، اما زمانی که واژه دوم دارای اهمیت عاطفی بود، سوژه‌ها در درک شناسایی آن بهتر عمل کردند.

 در این آزمایش تمامی شرکت‌کنندگان هوشیاری افزایش‌یافته‌ای را از واژگان دارای بار عاطفی در مقایسه با لغات خنثی از خود بروز دادند.

 اما افراد دارای این نوع ژن بسیار بیشتر احتمال داشت تا واژگان منفی و نه لغات مثبت را درک کنند و این به مفهوم آن است که فیلتر عاطفی آن‌ها به سمت محرک‌های منفی بیشتر تنظیم شده است.

 حاملان ADRA2B به ویژه تعصبات حسی را در قالب جوانب تهدیدکننده یا منفی از جهان نشان دادند.

 به گفته ربکا تاد، رهبر ارشد این مطالعه و پروفسور روانشناسی دانشگاه کلمبیا، این یافته‌ها نشان می‌دهد افراد جوانب عاطفی جهان را نسبتا از خلال عینک‌های ژنتیکی می‌نگرند و این که متغیرهای زیستی در سطح ژنتیکی می‌توانند نقش مهمی را در تفاوت‌های فردی در درک از دنیا ایفا کنند.

 با این حال، تمامی سوژه‌های حاضر در این مطالعه دانشجویان قفقازی دانشگاه تورنتو بودند و این نمونه‌ موردی نمی‌تواند مشت نمونه خروار باشد.

 مطالعات پیشین نشان داده‌ا‌ند این نوع متغیر ژنتیکی در 30 درصد جمعیت سفیدپوست وجود دارد و گستردگی آن می‌تواند در میان دیگر قومیت‌ها متغیر باشد.

 تحقیقات بیشتری باید در خصوص میزان اثرگذاری این ژن در میان گروه‌های مختلف صورت گیرد.

داروی ضد درد حاوی گچ، دارو لاغری حاوی آرسنیک و داروی افزایش قدرت جنسی پر از آب. خرید و فروش داروهای تقلبی مرگبار در سرتاسر دنیا در حال افزایش است و به یک جنایت سازمان یافته تبدیل شده است.متقلبان دارو با فروش داروهای تقلبی سالانه در سرتاسر دنیا در آمدهای میلیاردی به جیب می‌زنند. آنها اجناس خود را بیشتر در اینترنت یا زیر میزی به فروش می‌رسانند. این داروها اکثرا بدون تاثیر هستند، اما در مواردی می‌توانند خطرناک و کشنده باشند. تنها در قاره آفریقا سالانه حدود ۷۰۰ هزار نفر جان خود را به دلیل استفاده از داروهای تقلبی مالاریا و سل از دست می‌دهند.

کشف بیش از یک میلیون داروی تقلبی در آلمان

خرید و فروش داروهای تقلبی در سرتاسر دنیا در حال افزایش است؛ همچنین در کشور آلمان. به گفته روت هالیتی، مامور اداره گمرک شهر کلن، در نیمه نخست سال ۲۰۱۳ گمرک آلمان بیش از یک میلیون داروی تقلبی، از جمله قرص، پودر و آمپول، کشف کرده است.

تولید این داروها معمولا در سرتاسر دنیا در آزمایشگاه‌هایی در حیات خلوت یا در پارکینگ خودرو‌ها صورت می‌گیرد. اما بیشتر این مکان‌ها در کشورهای آسیای شرقی هستند. از طریق فرودگاه بین‌المللی فرانکفورت آلمان محموله‌های زیادی وارد می‌شوند که از کشورهای غیر اروپایی می‌آیند. در آنجا ماموران گمرک سالانه حدود ۹۰ تن پست هوایی مورد بازرسی قرار می‌گیرند. آنها نخست یک نگاه کلی به بسته‌ها می‌‌اندازند، اما اگر در بسته‌ای دارویی مشکوک دیدند، مواد داخل آن را در آزمایشگاه بررسی می‌کنند.

در سطح جنایات سازمان‌یافته

افرادی که با داروهای تقلبی تجارت می‌کنند، کلاهبرداران کوچکی نیستند. در حال حاضر خرید و فروش داروهای تقلبی تبدیل به یک تجارت جهانی و برنامه ریزی شده است. روت هالیتی می‌گوید: «این چیزی است که ما تنها از جنایات سازمان یافته خرید و فروش مواد مخدر می‌شناسیم.»

مقررات اتحادیه اروپا برای مقابله با متقلبان دارو

برای مقابله با شبکه جهانی خلافکاران، ادارات امنیتی ۱۰۰ کشور مختلف در سال جاری به مدت یک هفته حمل و نقل بین‌المللی را زیر نظر گرفتند. در این کنترل، حدود ۲۰۰ فرد منظنون دستگیر شدند.
 اتحادیه اروپا نیز برای مقابله با خرید و فروش داروهای تقلبی در سال ۲۰۱۰ مقرراتی را تعیین کرد. بر اساس آن، قرار است که از سال ۲۰۱۷ به بعد هر دارویی یک کد امنیتی داشته باشد. بدین طریق می‌توان دارو و تولید کننده را شناسایی کرد.

صنعت سینما در کنار جذابیت‌هایی که به بیننده عرضه می‌‌کند، عوارضی جانبی هم دارد. به‌طور مثال، وقتی که تصویر هنرپیشه‌ای در حال سیگار کشیدن روی پرده سینما می‌افتد، تماشاگران سیگاری هم در همان لحظه به هوس نیکوتین می‌افتند.

هنگامی که روی پرده سینما صحنه‌ای نشان داده می‌شود که در آن هنرپیشه‌ای سیگار می‌کشد، افراد سیگاری حاضر در بین تماشاگران هم ناخودآگاه دست به سوی پاکت سیگار خود می‌برند. این، نتیجه پژوهشی در کالج آمریکائی به نام دارتماوت Dartmouth است.

سرپرستان تیم پژوهشی این کالج برای ۱۷ فرد سیگاری و ۱۷ غیرسیگاری، بخشی ۱۰ دقیقه‌ای از فیلمی را پخش کردند که در آن هنرپیشه‌ها مرتب در حال سیگار کشیدن هستند. پژوهشگران قصد داشتند با استفاده از دستگاه "ام‌‌آرآی" واکنش‌های مغزی این افراد را حین تماشای فیلم بررسی کنند.

توجه دیگر آن‌ها در انتخاب فیلم این بود که تعداد صحنه‌هایی که در آن سیگار کشیده می‌شود با نماهای بدون سیگار یکسان باشند. داوطلبان در عین حال نمی‌دانستند که موضوع مورد بررسی، سیگار است.

برای ترک سیگار باید چه کرد؟

هنگام پخش صحنه‌ای که هنرپیشه در آن سیگار می‌کشد، فعالیت همان بخش از مغز تشدید می‌شود که مرکز تصمیم‌گیری در افراد سیگاری برای آتش‌زدن سیگار است. دانشمندان توانسته‌اند از روی حرکت تکراری دست در حین سیگار کشیدن تشخیص دهند کدام بخش مغز در زمان انجام این حرکت فعال می‌شود.

نتایج این پژوهش تأئیدی بر تحقیق‌های گذشته در این زمینه بود. در جریان این پژوهش‌ها معلوم شده بود که میل افراد سیگاری به روشن کردن سیگار پس از دیدن نمایی که در آن سیگار کشیده می‌شود، بالا می‌رود. اما هنگام دیدن فیلمی بدون سیگار، این اتفاق نمی‌افتد.

دیلن واگنر، یکی از پژوهشگران کالج دارتماوت به افرادی که قصد ترک سیگار را دارند، توصیه می‌کند که روابط خود با افراد سیگاری را کمتر کنند و تمام وسايل مربوط به سیگار کشیدن را دور بریزند. اما متأسفانه کمتر کسی به این فکر می‌کند که بایستی از دیدن فیلم‌هایی نیز پرهیز کرد که در آنها صحنه‌هایی از سیگارکشیدن وجود دارند.

AZ/MDM 

قسمتی از بافت عصبی مغز

پی بردن به اینکه مغز انسان چطور تکامل پیدا کرده و چگونه کار می کند، همواره یکی از بزرگترین سوالهای پیش روی دانشمندان بوده است. به تازگی پژوهشگران موفق شده اند بافت مغز انسان را در مقیاس کوچک رشد دهند. و امیدوارند به درک بیشتر از بیماریهای عصبی کمک کند.

BBC NEWS

حمل‌ونقل بیماران بدحال به مراکز درمانی جهت ارائه خدمات پزشکی از مشکلات دیرباز در زندگی بشر بوده است. در افسانه های روم باستان آمده است که برای حمل بیماران از گردونه‌های جنگی استفاده می‌شده است و بدین‌وسیله آنان را از صحنه‌های نبرد دور می‌کردند و به درمان آنان می‌پرداختند. در دوران باستان مراکز درمانی به‌طور مجزا و مشخص، وجود نداشتند. احتمالاً حدود ۴۰۰۰ سال قبل از میلاد حضرت مسیح، معابد مصر باستان علاوه بر امور مذهبی، خدمات درمانی نیز ارائه می‌کردند. در یونان باستان نیز معابد، محل درمان بیماران بودند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،   شاید اولین مراکز درمانی مستقل، در سری لانکای امروزی در سال های حدود ۴۳۰ قبل از میلاد حضرت مسیح شکل گرفته باشند. پس از آن در قرن اول قبل از میلاد، رومی‌ها نوعی بیمارستان یا مرکز درمانی برای ارائه خدمات و درمانی به گلادیاتورهای زخمی در شهرها ایجاد کردند و نام Valetudinaria بر آن نهادند. با شکل گرفتن مراکز درمانی، مسأله انتقال بیماران به این مراکز نقش جدی‌تری به خود گرفت و اقوام مختلف روش‌های مختلفی برای این مسأله برگزیدند. قبایل سرخپوست از نوعی سورتمه، مصریان از کجاوه‌های سوار بر شتر (pannier) و سایر ملل از روش‌های دیگر برای حمل بیمار استفاده کردند.
در قرن پانزدهم میلادی پادشاه اسپانیا، شاه فردیناند و همسرش ملکه ایزابل نوعی بیمارستان سیار بنام “ambulancia” طراحی کردند که در صحنه نبرد به کمک سربازان زخمی می‌شتافت. در سال ۱۷۹۳ میلادی، دکتر دومینیک ژان لاری (Dominique-jean Larrey) پزشک ارشد سپاه ناپلئون طی جنگ فرانسه و پروس نوعی بیمارستان سیار بنام “ambulance volante” را طراحی کرد که به قصد انجام اقدامات اولیه و انتقال مجروحان به پشت خط مقدم به‌کار می‌رفت.

همزمان با وی، بارون پرسی (Baron F.P. Percy) نوعی درشکه با قابلیت حمل تعداد زیادی مجروح از خط مقدم به نواحی امن‌تر طراحی کرد و نام آن را mobile emergency room گذاشت. طی جنگ‌های داخلی ایالات متحده با تدبیر جاناتان لترمن (Jonathan letterman) نوعی درشکه برای حمل مجروحان به‌کار گرفته شد که به آن‌ها”Rucker wagon ” گفته می‌شد.

استفاده از این‌گونه وسایل نقلیه در سال ۱۸۳۲ برای جابجایی بیماران در اپیدمی” وبا” در لندن نیز رواج پیدا کرد. بالاخره در سال ۱۸۶۵ اولین سیستم خدمات پیش بیمارستانی برپایه بیمارستان (hospital based) در سین سیناتی آمریکا طراحی شد. در سال ۱۸۶۹ آمبولانس‌هایی در نیویورک به‌کار گرفته شدند که دارای برخی وسایل امدادی از جمله آتل و… و داروها (مثل مرفین) بودند. اولین آمبولانس‌های موتوردار (اتومبیل) در سال ۱۸۹۹ در شیکاگو طراحی شدند.

طی جنگ جهانی اول خدمات پیش بیمارستانی از نظر کیفی ارتقا پیدا کرد و کم‌‌کم با اختراع بی‌سیم، مراکز دیس‌پچ در این راه به کمک امدادگران آمدند. حتی پیش از جنگ دوم جهانی، آمبولانس‌های مدرن حامل پزشک بربالین بیماران حاضر می شدند و با مراکز دیس‌پچ برای ارائه بهتر خدمات درمانی در تماس بودند. در دهه ۶۰ با پیشرفت دانش پزشکی به‌خصوص در زمینه احیا و دفیبربلاسیون و ضرورت تسریع در ارائه این خدمات، نقش سیستم پیش بیمارستانی در این مسیر تقویت شد و جایگاه ویژه‌ای پیدا کرد. از سال ۱۹۶۶ در بزرگراه‌های ایالات متحده طرح ارائه خدمات پیش بیمارستانی اجرا گردید.

بقیه در ادامه نوشتار

پژوهشگران علوم پزشکی در بیمارستان دانشگاهی مرکز پزشکی کیس در کلولند کشوراسکاتلند می گویند بی خوابی چین و چروک های صورت را افزایش می دهد .

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، پوست به عنوان محافظی از بدن در برابر آسیب‌های خارجی همچون سموم موجود در محیط و آسیب‌های ناشی از قرار گیری در معرض نور خورشید محافظت می‌کند.

پیش از این مطالعات ارتباط میان اختلالات مزمن خواب با مشکلات سلامتی مانند چاقی مفرط، دیابت، سرطان و آسیب به سیستم دفاعی بدن را نشان داده بودند.مطالعه حاضر برای اولین بار به تاثیرات خواب ناکافی بر سلامت پوست و تسریع روند پیر شدن پوست پرداخته است.

محققان در این مطالعه پرونده پزشکی ۶۰ زن ۳۰ تا ۴۹ ساله را مورد بررسی قرار دادند ؛ نیمی از این زنان با اختلال و کمبود خواب درگیر بودند.علائم تسریع روند پیر شدن پوست مانند خطوط عمیق، رنگ‌دانه‌های غیر معمول، شل شدن پوست و کاهش قابلیت ارتجاعی آن در افرادی که از خواب کافی و مناسب بی بهره بودند بیشتر به چشم می‌خورد.

همچنین ۴۴ درصد از افرادی که خواب مناسب نداشتند از چاقی مفرط رنج می‌بردند و این در حالی است که نرخ چاقی در افراد با خواب مناسب حدود ۲۳ درصد بود.

نتیجه این تحقیقات در نشست بین‌المللی تحقیقات در خصوص بیماری‌های پوستی در ادینبرگ اسکاتلند ارائه شد.

محققان انگلیسی موفق به کشف قدرت اعجاب‌انگیز ابر عسلی شده‌اند که قادر به درمان زخم و از بین بردن عفونت بدون آسیب زدن به بافت بدن است.

 به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، عسل به عنوان یک ماده طبیعی با قدرت درمانی فوق‌العاده از هزاران سال قبل برای درمان زخم‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفت. مواد مختلفی برای از بین بردن باکتری و عفونت مورد استفاده قرار می گیرند که کمکی به بهبود بافت نمی کنند، اما عسل یک ماده کاملا طبیعی است که در عین از بین بردن باکتری، هیچ آسیبی به بافت سالم وارد نمی کند.

 محققان در مزرعه ارگانیک در شیلی موفق به تولید ابر عسلی به نام Surgihoney شده اند که از قدرت اعجاب انگیز درمان زخم ها و از بین بردن عفونت برخوردار است. نوع جدید عسل که با روش مهندسی زیستی تولید شده است، در مدت یک سال بر روی کودکان، تازه مادران، بیماران مبتلا به سرطان و سالمندان در بیمارستان های منطقه همپشایر مورد آزمایش قرار گرفت. زخم ها و جراحاتی از جمله زخم‌های آلوده به عفونت باکتریایی استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) بویژه در تازه مادرانی که تحت عمل سزارین قرار گرفته بودند، با کمک این عسل بهبود پیدا کردند. همچنین اثر التیام‌بخشی ابر عسل Surgihoney در درمان زخم‌های سربازان بازگشته از افغانستان، درمان آکنه، حفاظت از پوست بیماران سرطانی تحت شیمی درمانی به اثبات رسید.

 دکتر «متیو دریدن» از متخصصان میکروبیولوژی در بنیاد تراست تأکید می کند: این ابر عسل با قدرت از بین بردن باکتری و عفونت های قارچی و انگلی، می تواند انقلابی در درمان زخم ها ایجاد کند. تست های آزمایشگاهی مختلفی بر روی این عسل انجام شده و نتایج آن با اثر بخشی سایر انواع عسل ها در مناطق مختلف جهان مورد مقایسه قرار گرفته است که در تمام این آزمایشات، قدرت اعجاب‌انگیزی این عسل در درمان زخم و از بین بردن عفونت دیده می‌شود. ابر عسل Surgihoney مجوز تولید را از سازمان نظارت بر محصولات دارویی و بهداشتی انگلیس دریافت کرده است، اما بصورت تجاری در دسترس عموم قرار ندارد.

استفاده از نور قرمز در شب باعث شادابی و کاربرد نور آبی و سفید باعث ناراحتی روحی می شود.

گروهی از پژوهشگران آمریکایی پس از تحقیقاتی که پیرامون رفتار تعدادی همستر در شب انجام داده‌اند به این نتیجه رسیده‌اند که رنگ نور مورد استفاده در محیط زندگی این حیوانات بر خلق و خو و روحیه آنها تاثیر قابل ملاحظه‌ای داشت.

براساس نتیجه این بررسی که در مقاله‌ای در شماره ۷ اوت نشریه علمی "ژورنال عصب‌شناسی" منتشر شده، استفاده از نور آبی در شب بدترین تاثیر را بر روحیه همسترها باقی می‌گذاشت و آنها را گرفتار افسردگی می‌کرد و پس از آن، نور به رنگ سفید، نامطلوب‌ترین رنگ بود.

در مقابل، روشن کردن محیط اطراف با نور قرمز باعث آسایش و شادابی این جانوران می‌‌شد هر چند همسترهایی که در تاریکی مطلق قرار می‌گرفتند حتی روحیه‌ای بهتر داشتند.

این تحقیقات به بررسی سلول‌های حساس به نور در شبکیه چشم پرداخته است که نقشی در بینایی ایفا نمی‌کنند اما علایمی را به آن قسمت از مغز می‌فرستند که وظیفه آن، تنظیم ساعت زیستی یا طبیعی بدن است. این ساعت تعیین کننده زمان احساس خواب و بیداری در انسان هم هست.

دست اندرکاران در این پژوهش نتیجه گرفتند که این سلول‌ها همچنین علایمی را به بخش‌هایی از مغز ارسال می‌کنند که با روحیه و احساسات سروکار دارد.

به اعتقاد آنان، ممکن است دریافت نور سفید و آبی در طول شب به مغز علایمی را بدهد که قاعدتا باید در طول روز دریافت کند و این باعث فشار روحی و احساس ناخرسندی می‌شود. دلیل این است که سلول‌های حساس به نور در شبکه بیش از هر رنگی، تحت تاثیر طول موج نور آبی و سپس نور سفید قرار می‌گیرند در حالیکه کمترین حساسیت را به نور قرمز دارند

بهترین نور برای شب‌کاری و اتاق خواب

یکی از نویسندگان مقاله منتشر شده در ژورنال عصب‌شناسی گفته است که تقریبا در کلیه آزمایش‌ها، همسترهایی که شب را در تاریکی مطلق به سر بردند بهترین روحیه را داشتند و پس از آنها، همسترهایی بودند که در محیطی با نور قرمز قرار گرفتند.

برای اندازه گیری شادابی روحی همسترها، پژوهشگران از آب قند استفاده کردند زیرا یکی از نشانه‌های خرسندی همستر، نوشیدن آب قند است. در مقایسه با همسترهای که در نور سفید قرار گرفتند، همسترهایی که در نور قرمز بودند به دفعات بیشتری سراع آب قند می‌رفتند.

اگرچه نتیجه به دست آمده از تحقیقات در مورد حیوانات همیشه به همان شکل قابل استفاده برای انسان نیست، اما به گفته پژوهشگران، نتیجه تحقیقات اخیر به خصوص برای کسانی که ناگزیر از شب‌کاری هستند می تواند مفید باشد.

اگرچه کار در تاریکی مطلق امکانپذیر نیست، اما شاید این افراد با کاهش شدت و میزان نور آبی و سفید، همچنین محدود کردن زمان استفاده از تلویزیون و کامپیوتر، بتوانند بهداشت روانی خود را بهتر رعایت کنند.

یکی از اعضای این گروه پژوهشی همچنین توصیه کرده است که کسانی که شب‌ها در اتاق خواب یا حمام خود ار روشنایی استفاده کنند، بهتر است به جای نور سفید، نوری با رنگ متمایل به قرمز را به کار ببرند

BBC NEWS